نقاشی مشاهیر جهان - بر پایه ی کمدی الهی دانته

بیل گیتس با نام کامل ویلیام هنری گیتس سوم (به انگلیسی: William Henry Gates III) در ۲۸ اکتبر ۱۹۵۵ در سیاتل، مرکز ایالت واشنگتن آمریکا به دنیا آمد. او و پل آلن شرکت مایکروسافت را پایه ریزی نمودند. گیتس به‌عنوان مدیر عامل و مدیر معماری نرم‌افزار در شرکت مایکروسافت فعالیت کرده‌است و دارای بیشترین سهام (معادل ۸٪) می‌باشد.

بر اساس مجله فوربس بیل گیتس در سال ۲۰۰۸ میلادی، سومین مرد ثروتمند جهان پس از وارن بافت سرمایه‌دار آمریکایی و کارلوس اسلیم بازرگان مکزیکی است.[۱] وی تا پیش از این بین سالهای ۱۹۹۵ تا ۲۰۰۷ میلادی ثروتمندترین مرد جهان بود و دارایی‌های او معادل ۶۵ میلیارد دلار برآورد شده بود. در مجموع، ثروت خانواده گیتس بعد از خانواده والتون وارثان وال مارت و بنیانگذارش سم والتون در رتبه دوم قرار دارد. در ژانویه ۲۰۰۷ مجله فورچون اعلام کرد که ثروت کارلوس اسلیم، میلیاردر مکزیکی، از ثروت بیل گیتس پیشی گرفته بوده است.

افلاطون یا فلاطون (به یونانی باستان: Πλάτων,‏ با تلفظ: Plátōn) ‏(۴۲۸/۴۲۷ پ.م. تا ۳۴۸/۳۴۷ پ.م) دومین فیلسوف از فیلسوفان بزرگ سه‌گانهٔ (سقراط، افلاطون و ارسطو) یونانی‌است. در میان این سه فیلسوف بزرگ او بود که پایه‌های فلسفی فرهنگ غرب را بنا گذاشت. تاثیر او بر فلسفه اسلامی نیز قابل توجه‌است.

افلاطون در سال ۳۸۷ پیش از میلاد آکادمی را در مکانی به همین نام بنا کرد تا به طور فراگیر به آموزش خردورزی و پژوهش در این زمینه بپردازد. ارسطو به مدت ۲۰ سال شاگرد آکادمی و پس از آن استاد بود. در آکادمی رشته‌های گوناگونی شامل ستاره‌شناسی، زیست شناسی، هندسه، اخلاق و کلام آموزانده می‌شد.

Cui Jiano (متولد 2 اوت 1961 کره - چین) خواننده، ترانه سرا، گیتاریست و نوازنده ترومپت است. او یکی از پیشگامان موسیقی راک در چین و یکی از اولین هنرمندانی است که به نوشتن آهنگ های راک پرداخت. Cui Jiano به "پدر راک چینی" نیز مشهور است.

ظهور موسیقی راک در چین به اواسط دهه‌ی 80 باز می‌گردد. زمانی که صدای خش‌دار Cui Jian، جنب و جوشی در فرهنگ همه‌پسند چین پدید آورد. ترانه‌ی "Nothing to My Name" او در سال 1986 بر سر زبان‌ها افتاد و تبدیل به شعار و سرود اعتراضی دانشجویان در جنبش دانش‌آموزی سال 1989 شد.

ولادیمیر ایلیچ لنین (به روسی: Владимир Ильич Ленин)‏ (۱۹۲۴-۱۸۷۰) تئوریسین و انقلابی کمونیست روسی، رهبر انقلاب ۱۹۱۷ روسیه و بنیانگذار اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی بود.

لنین در ۲۲ آوریل سال ۱۸۷۰ در شهر کوچک سیمبرسک (اولیانوفسک) در خانواده‌ای مرفه و تحصیل‌کرده چشم به جهان گشود. در سده نوزدهم روسیه با ساختار مسلط فئودالی نسبت به اروپا کشوری عقب مانده به شمار می‌رفت. برادر بزرگ‌تر لنین در سال ۱۸۸۷ به جرم شرکت در توطئه‌ای برای ترور تزار الکساندر سوم دستگیر و اعدام شد. گفته‌اند که اعدام برادر، بر لنین جوان تأثیر عمیقی باقی گذاشت.

لنین روزنامه ایسکرا (به فارسی: اخگر) را در اروپا منتشر کرد و در آن به نشر اخبار جنبش کارگری روسیه و تبلیغ انقلاب پرداخت. روزنامه که مخفیانه به روسیه می‌رسید، از سال ۱۹۰۲ به صورت ارگان اصلی حزب سوسیال دموکرات کارگری روسیه در آمد. این حزب برای سرنگونی تزار در روسیه و پایه گذاری یک نظام سوسیالیستی فعالیت می‌کرد و با جنبش کمونیسم بین‌الملل روابط نزدیک داشت.

قهرمان کتاب "چگونه فولاد آبدیده شد" رمان رئالیست سوسیالیستی نوشته شده توسط نیکلای نیکالایویچ آستروفسکی (1904-1936).

"چگونه فولاد آبدیده شد" تراوشات مغز کارگر جوانی است که در محیط تصور ناپذیر مشکلات و زندگی سهمگین، توانسته با غلبه بردشواریهای وحشت زا به سطح فکری بالایی برسد. این اثر جنبه کاملا اتو بیوگرافیک دارد.

ویلیام جفرسون «بیل» کلینتون (زاده شده به نام 'ویلیام جفرسون بلایت سوم' ۱۹ اوت ۱۹۴۶) چهل و دومین رییس جمهور ایالات متحده آمریکا از سال ۱۹۹۳ تا ۲۰۰۱ بوده‌است. او که عضو حزب دموکرات ایالات متحده آمریکا است پیش از انتخاب به عنوان رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا به مدت ۱۲ سال فرماندار پنجاهم و پنجاه و دوم ایالات جنوبی آرکانزاس را بر عهده داشت. او بعد از فرانکلین روزولت و جان کندی جوانترین شخصی است که به عنوان رئیس جمهور خدمت کرده است.

کلینتون سیاست‌مدار نئو دموکراتی بود که مسئول اصلی فلسفه حکومتی «راه سوم» می‌باشد که دو دورهٔ ریاست جمهوری وی از مصداق‌های این فلسفه به حساب می‌آیند. کلینتون رئیس جمهور دورانی بود که طولانی‌ترین دوره رشد اقتصادی در حال صلح به شمار می‌آمد که بودجهٔ میزان و مازاد کلی را در برداشت. در دورهٔ اول ریاست جمهوری وی، قانون‌گذاری‌هاو سیاست‌های اقتصادی متعددی مشاهده شد.
دورهٔ دوم ریاست‌جمهوری وی بیشتر تحت تأثیر رسوایی مونیکا لویینسکی بود. وی نهایتا توسط مجلس سنای ایالات متحده آمریکا تبرئه شد و در دفتر ریاست جمهوری برای تکمیل دوره ریاست جمهوری‌اش باقی ماند. از دیگر حوادث دورهٔ دوم ریاست جمهوری کلینتون جنگ کوزوو بود.

پتر کبیر یا پتر یکم (۹ ژوئن ۱۶۷۲ - ۸ فوریه ۱۷۲۵) تزار روسیه از ۷ مه ۱۶۸۲ تا سال ۱۶۹۶، همراه با برادر مریض و ناتوانش ایوان پنجم بر امپراتوری حکومت می‌کرد. او مشهورترین تزار روسیه می‌باشد و توانست روسیه را به یک قدرت اروپایی تبدیل کند.

پتر اصلاحات زیادی در فرهنگ روسیه انجام داد. او بسیار غربگرا بود و سعی کرد با اصلاحاتش فرهنگ روسیه را با فرهنگ مدرن مشابه کند. از جمله اصلاحاتش، وارد کردن لباسهای مدرن به جای لباسهای سنتی روسی و همچنین تراشیدن ریش و صورت به حالت مدرن به جای ریشهای بلند روسی بود.

پتر در کشورگشایی نیز بسیار موفق بود. او نیروی دریایی روسیه را برای مقابله با سوئدی‌ها در جنگ بزرگ شمالی تأسیس کرد و در ۸ ژوئن ۱۷۰۹ سوئدی‌ها را در نبرد پولتاوا به سختی شکست داد. از کارهای مهم دیگر او در این جنگها تأسیس سن پترزبورگ بود.

بروس لی (۲۷ نوامبر ۱۹۴۰ میلادی - ۲۰ ژوئیه ۱۹۷۳) استاد هنرهای رزمی، بازیگر فیلم‌های رزمی، فیلسوف و بنیانگذار سبک جیت کان دو (Jeet Kune Do) است. او به عنوان تاثیر گذارترین رزمی کار قرن بیستم و نماد فرهنگی (cultural icon) شناخته شده‌است. او همچنین پدر دو بازیگر به نام‌های براندون لی (Brandon Lee) و شانون لی (Shannon Lee) بود.

لی در سانفرانسیسکو در کالیفرنیا به دنیا آمد و تا اواخر نوجوانی در هنگ کنگ بزرگ شد. فیلم‌های تولید هالیوود که او در هنگ کنگ بازی کرد موجب ارتقای سطح فیلم‌های رزمی هنگ کنگ شده بود و تحسین عامه را برانگیخت و موجی از علاقه مندی به فیلم‌های هنرهای رزمی چینی را در جهان غرب به وجود آورد. کارگردانی و جو فیلم‌های او، هنرهای رزمی و فیلم هنرهای رزمی را در هنگ کنگ و بقیه جهان تغییر داد.

سر وینستون لئونارد اسپنسر چرچیل (به انگلیسی: Sir Winston Leonard Spencer-Churchill) متولد ۳۰ نوامبر ۱۸۷۴ و متوفی در ۲۴ ژانویه ۱۹۶۵ سیاست‌مدار و نویسندهٔ بریتانیایی است که بین سال‌های ۱۹۴۰ تا ۱۹۴۵ یعنی در طول جنگ جهانی دوم و بار دیگر بین سال‌های ۱۹۵۱ تا ۱۹۵۵ نخست وزیر بریتانیا بود. او افسر ارتش بریتانیا نیز بود. چرچیل جایزه نوبل ادبیات در سال ۱۹۵۳ را به خاطر نوشته‌هایش بدست آورد.

مجلهٔ تایم در سال ۱۹۴۹، وینستون چرچیل را به عنوان «مرد نیمهٔ اول قرن بیستم» انتخاب کرد. چرچیل سال ۱۹۴۰ نیز به عنوان مرد سال تایم انتخاب شده بود.

چرچیل در ۳۰ نوامبر ۱۸۷۴ در «بلنهایم پالاس» در آکسفوردشایر انگلستان در خانواده معروف اسپنسر به دنیا آمد. پدر وی «لرد راندولف چرچیل» یک سیاست‌مدار و مادر او «لیدی راندولف چرچیل» دختر یک میلیونر آمریکایی بود. او همچنین برادری به نام «جان استرنج اسپنسر چرچیل» داشت. چرچیل ابتدا به مدرسه «هارو» و پس از آن به «آکادمی نظامی سلطنتی سندهرست» ملحق شد. در سال ۱۸۹۳ به ارتش بریتانیا پیوست و در ۱۸۹۸ به عنوان افسر ارتش در جنگی در سودان شرکت کرد.

هانری ماتیس (۳۱ دسامبر ۱۸۶۹ - ۳ نوامبر ۱۹۵۴) نقاشی فرانسوی بود که بر نقاشی اوایل قرن بیستم تاثیر بسیاری گذاشت. به سبب نوآوری هایش و اثر گذاری اش بر معاصران، یکی از مهمترین هنرمندان سده بیستم به شمار می آید. اهمیت تاریخی کشف‌های او در عرصه رنگ ناب را میتوان در حد دستاورد کوبیسم در آزادسازی فرم از قید بازنمایی عینی دانست. ماتیس در رشته حقوق تحصیل کرد و ابتدا در همین رشته مشغول به کار شد، ولی در بیست و دو سالگی به دنیای هنر گام نهاد.او در مسیر نقاشی دست به تجربه مجسمه سازی زد و از هنرمندان برجسته گروه ددگر به شمار می رفت.

وی در لوکاتو - کامبرزی، در شمال فرانسه متولد شد. در رشتهٔ حقوق تحصیل کرد؛ در ۱۹۸۰ در پاریس در آکادمی ژولین زیر نظر گوستاو مورو به فراگیری هنر پرداخت. ماتیس کارهای خود را در نمایشگاه‌های مختلفی از جمله از ۱۹۰۱ در سالن مستقل‌ها و از ۱۹۰۳ در سالن پاییز به نمایش در آورد؛ وی در ۱۹۰۴ نخستین نمایشگاه خود را در ولار برگذار کرد. در سال‌های ۱۹۰۵ و ۱۹۰۶ همراه نقاشان دیگری با عنوان فووها آثار خود را در سالن پاییز به نمایش گذاشت. اونخستین جایزه خود را در نمایشگاه بین‌المللی کارنگی در پیتزبورگ در ۱۹۲۷، و سپس در بی ینال ونیز در۱۹۵۰ دریافت کرد . وی در ونس ، در جنوب فرانسه با زندگی وداع گفت.

ادیسون آرانتس دوناسیمنتو (به پرتغالی: Edison Arantes do Nascimento) ملقب به پله (Pelé) (متولد ۲۳ اکتبر ۱۹۴۰ در ترس کوراسائویس) بازیکن سابق تیم ملی فوتبال برزیل است. پله در دوران بازیکنی خود سه جام جهانی را کسب کرد و رکوردهای بسیاری را شکست.

او اولین بازیکنی است که بیشتر از ۱۰۰۰ گل به ثمر رساند. از القاب دیگر او «او ری» (شاه) و «پرولا نگرا» (مروارید سیاه) بودند. او عموماً به عنوان بزرگ‌ترین بازیکن تاریخ جهان شناخته می‌شود.

او ضمن مهارت در بازی به عنوان هافبک یا مهاجم، مهارت کامل بازی با هر دو پا را داشت. تمام‌کننده‌ای قهار بود، دریبل‌زنی بی‌نظیر و پاسوری به یاد ماندنی. سرعت و قدرت شوت او از معروف‌ترین ویژگی‌هایش هستند.

او در دوران حرفه‌ای خود سه جام جهانی را کسب کرد و ۱۲۸۱ گل به ثمر رساند. او تمام دوران فوتبال خود را در باشگاه برزیلی سانتوس بازی کرد و تنها در سال‌های آخر به آمریکا رفت تا برای کوسموس بازی کند. بعد از بازنشستگی در ۱۹۷۷ او به عنوان شخصیتی ورزشی فعالیت کرده‌است و مدتی وزیر ورزش برزیل بوده‌است.

گوانگ یو، یکی از افسران جنگ‌سالار لیو بی در دوران زمام‌داری سلسله هان بود.

گوانگ یو به طور کلی در خدمت جنگ سالاران تحت Liu Bei در اواخر دوره سلسله Han شرقی از چین بود. او نقش مهمی در جنگ داخلی که منجر به سقوط سلسله Han و استقرار Shu Han از سه امپراطوری بود، داشت.

در ایران انیمیشنی به نام افسانه سه برادر به بررسی زندگی او و برادرانش پرداخته ‌است، نیز نمایش داده شد.

رامسس دوم یا رامسس بزرگ (Riʕmīsisu به معنای زادهٔ ره) فرعون مصر باستان از دودمان نوزدهم پادشاهان آن سرزمین بود. بسیاری او را نیرومندترین فرعون تاریخ مصر باستان می‌دانند.

ستی یکم پدرش هنگامی که او چهارده‌ساله بود وی را به جانشینی برگزید. او از همین سن همراه پدرش در جنگ علیه اقوام نوبیایی و لیبی شرکت می‌کرد. رامسس در آغاز دهه بیستم زندگی به پادشاهی رسید.

او ۶۶ سال پادشاهی نمود و بیش از نود سال زیست. او دارای ۴۵ پسر و ۶۰ دختر از ۱۰۸ همسر خود بود.

برخی او را فرعون یادشده در سفر خروج دانسته‌اند.

شارل آندره ژوزف ماری دوگل (به فرانسوی: Charles André Joseph Marie de Gaulle) که به ژنرال دوگل معروف است، رئیس‌جمهور فرانسه بود.
ژنرال دوگل افسر ارتش فرانسه بود. در جنگ اول جهانی شرکت داشت و در نبرد وردون زخمی شد . در جریان جنگ جهانی دوم فرمانده نیروهای فرانسه آزاد شد و پس از جنگ به مقام ریاست جمهوری فرانسه رسید.

در چند دوره که رئیس جمهور بود فرانسه توانست از یک کشور جنگ زده به یکی از کشورهای پیشرفته جهان تبدیل شود.
پایه‌گذاری سیاست خارجی مستقل فرانسه بعد از جنگ دوم در برابر فشار آمریکا حاصل سرسختی او بود . جنگ الجزایر و استقلال آن کشور از فرانسه در دوران ریاست جمهوری دوگل رخ داد.

رویدادهای مه ۱۹۶۸ او را از ادامه ریاست جمهوری منصرف کرد و تا آخر عمر در دهکده «کولومبی له دوز اگلیز» به نوشتن خاطرات خود مشغول بود. برخلاف بسیاری از رهبران جهان، پس از مرگ او خانواده‌اش وضع مالی مناسبی نداشتند.

مارگارت هیلدا تاچر (به انگلیسی: Margaret Hilda Thatcher) (زاده ۱۳ اکتبر ۱۹۲۵) رهبر سابق حزب محافظه‌کار بریتانیا بود که در ۱۹۷۹ میلادی با شعار بهبود اوضاع اقتصادی از سوی محافظه‌کاران به نخست وزیری بریتانیای کبیر رسید و تا سال ۱۹۹۰ در این سمت باقی ماند و از ۱۹۷۵ تا ۱۹۹۰ نیز رهبر حزب محافظه‌کار بوده است.
وی تنها زنی است که تاکنون دارای این دو پست بوده است.

الگوی رفتار سیاسی وی به « تاچریسم » معروف است .

او به دلیل قاطعیت خود به بانوی آهنین (آتیلا) مشهور بوده است.

خاطرات دوران زمامداری وی به زبان فارسی ترجمه و توسط مؤسسه اطلاعات منتشر گردیده است .

آلفرد برنارد نوبل (۲۱ اکتبر ۱۸۳۳ استکهلم، سوئد – ۱۰ دسامبر ۱۸۹۶ سان‌رمو، ایتالیا) شیمی‌دان، مهندس، مبتکر و اسلحه‌ساز سوئدی است که به عنوان مخترع دینامیت شناخته می‌شود. او از سال ۱۸۹۴ تا روز فوتش صاحب اسلحه‌سازی بزرگ بوفورس بود و در تغییر آن از یک کارخانه ذوب آهن به یک توپخانه سازی مدرن و یک کارخانه تولید مواد شیمیایی نقشی اساسی داشت. وی در آخرین وصیت نامه خود سرمایه حیرت انگیزش را برای تامین هزینه‌های جایزهٔ نوبل اختصاص داد. عنصر شیمیایی نوبلیم به احترام او نام‌گذاری شده‌است.

گفته می‌شود که انتشار مطلب دروغین فوت نوبل در یک روزنامه فرانسوی در سال ۱۸۸۸، در حالی که او را به خاطر اختراع دینامیت گناه کار خوانده بود، او را به فکر ایجاد تصویر بهتری از خود نزد آیندگان واداشت. این نشریه این گونه نوشته بود: «فرشته مرگ مرده‌ است، دکتر آلفرد نوبل، فردی که برای ایجاد راهی برای کشتن افراد بیشتر در زمان کمتر ثروتمند شده بود؛ دیروز فوت کرد.»

فرانکلین دلانو روزولت (۱۸۸۲ - ۱۹۴۵) سی و دومین رئیس‌جمهور آمریکا بود.
وی قبل از رسیدن به مقام ریاست جمهوری به بیماری فلج اطفال دچار شد، بطوری که از کمر به پایین فلج شده و قادر به راه رفتن نبود. روزولت برای رسیدن به پست ریاست جمهوری آمریکا تلاش‌های فراوانی کرد و برای این که بتواند حداکثر آرا را جمع آوری کند و همچنین محبوبیت خود را تاحد زیادی بالا ببرد کمک‌های بسیار شایانی در رابطه با بیماری فلج اطفال کرد. وی در جورجیانای آمریکا مجتمعی به نام Warm Springs را راه اندازی کرد که شامل چند هتل و یک استخر آب گرم می شد و بیشتر برای افراد بی بضاعت بود. او شیوه آب در مانی را نیز رونق بخشید زیرا خود با استفاده از این روش به درمان رسید.

Warm Springs یکی از معتبرترین و بهترین مجتمع‌های نگهداری از بیماران فلج اطفال در دنیا می باشد. روزولت در سال ۱۹۳۲ توانست به نامزدی دموکرات‌ها برای حضور در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا دست یابد. وی توانست در انتخابات آن سال، با اختلافی فراوان هربرت هوور را شکست دهد.

ارنِست میلر هِمینگوی (۲۱ ژوئیه، ۱۸۹۸ - ۲ ژوئیه ۱۹۶۱) از نویسندگان برجستهٔ آمریکایی و برندهٔ جایزه نوبل ادبیات است. همینگوی در ۱۸۹۸ در الینوی آمریکا زاده شد. وی در ۱۹۱۷ درس خود را در دبیرستان اوک پارک به پایان رساند و در کانزاس‌سیتی به خبرنگاری در گاهنامهٔ استار پرداخت. ماجراجویی‌هایش او را به جبهه جنگ در ایتالیا کشاند و در آن جا زخمی شد.

از مهم‌ترین رمان‌های او کتاب پیرمرد و دریا است. این کتاب می گوید " یک مرد را می توان نابود کرد، ولی نمی توان شکست داد ". این کتاب داستان پیرمردی است که با ماهی بزرگی مبارزه می کند. برخی ار نقادان گفته اند ارزش پیامی و داستان با ارزش تر از اختراع پیل بوده است.

الویس آرون پریسلی (۱۹۳۵ - ۱۹۷۷) خواننده و هنرپیشه آمریکایی و موفق‌ترین شخصیت در هنر معاصر و موسیقی آمریکا و جهان است. او در دوران شکوفا شدن موسیقی سبک راک اند رول به ویژه در نیمه دوم دهه ۱۹۵۰ بر آن حکمرانی می‌کرد، چنانکه به «شاه راک اند رول» مشهور شد.

الویس از سال ۱۹۵۶ به بعد با اجرای ۴۵ ترانه که از هرکدام از آنها بیش از یک میلیون نسخه به فروش رفت و با بازی در ۳۳ فیلم سینمایی و حضور در برنامه‌های تلویزیونی و کنسرتها، موفقیت اقتصادی رکوردشکنی را کسب کرد. حتی مرگ او در سن ۴۲ سالگی به محبوبیت وی در بین هوادارانش و به فروش موفق کارهای او خاتمه نبخشید. بعد از مرگ او فروش اثار او رو به فزونی گذاشت و حتی بازدید از قبر او جزو یکی از نمادهای صنعت توریسم آمریکا به شمار می رود. الویس پریسلی به عنوان یک کالت و فرهنگ دیداری شنیداری بزرگترین هنرمند دوران معاصر محسوب می شود. او همچنین با یک میلیارد فروش آلبوم و صفحه بزرگترین خواننده تاریخ است. اهمیت الویس تا اندازه ای است که جان لنون درباره اش گفت : قبل از الویس هیچ چیز نبود.

رابرت اپنهایمر، (متولد ۲۲ آوریل ۱۹۰۴ در نیویورک، ایالات متحده؛ درگذشت ۱۸ فوریه ۱۹۶۷ در پرینستن، نیوجرسی)، فیزیکدان آمریکایی و در جهان شناخته شده به عنوان «پدر بمب اتمی» است.
اوپنهایمر، سال ۱۹۰۴ در یک خانواده یهودی - آلمانی مهاجر در نیویورک - آمریکا به دنیا آمد. پدرش یک صادر کننده ثروتمند، لباس بود.

رابرت اوپنهایمر، فیزیک، شرق شناسی، زبان شناسی و شیمی را در دانشگاه هاروارد تحصیل کرد. سپس برای ادامه تحصیل به کمبریج رفت که آنجا با ارنست رادرفورد آشنا شد. دِر گوتینگن (آلمان) با نیلز بوهر و ادوارد تلر همکاری می‌کرد و با فیزیکدان مشهور انگلیسی پاول دیراک شریکی زندگی می‌کرد. به این ترتیب وی در گوتینگن، دکترای خود را سال ۱۹۲۷ تحت نظر ماکس بورن به پایان رسانید. او همچنین تقریب بورن - اپنهایمر را گسترش داد که هم اکنون در فیزیک کوانتومی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
اوپنهایمر سال ۱۹۶۳ جایزه انریکو فرمی را که بالاترین عنوان از طرف سازمان انرژی اتمی آمریکا بود نصیب خود کرد.

ویلیام شکسپیر ‏ (۱۵۶۴ - ۱۶۱۶) شاعر و نمایشنامه‌نویس انگلیسی بود که وی را بزرگ‌ترین نویسنده در زبان انگلیسی دانسته‌اند.
ویلیام شکسپیر در ۲۳ آوریل سال ۱۵۶۴ در انگلستان متولد شد. شهرت شکسپیر به عنوان شاعر، نویسنده، بازیگر و نمایشنامه نویس منحصر به فرد است و برخی او را بزرگترین نمایشنامه نویس تمام دوران می‌دانند. اما بسیاری از حقایق زندگی او مبهم است.

ویلیام شکسپیر در ماه آپریل (احتمالا روز بیست و سوم) در استراتفورد متولد شد. پدرش بازرگان پشم و مادرش فرزند زمین داری محلی بود.
شکسپیر احتمالا در مدرسهٔ گرامر استراتفورد تحصیل و در آنجا اطلاعات ارزشمندی دربارهٔ لاتین به دست آورد. دربارهٔ جوانی‌های ویلیام افسانه‌های زیادیست و در واقع سند معتبری وجود ندارد.
اولین مدرکی که ما دربارهٔ او پس از مراسم تعمید و نام گذاری داریم از ازدواج او با آنی هاداوای anne hathaway در سال ۱۵۸۲ می‌باشد. که ثمرهٔ آن دختری در سال ۱۵۸۳ و یک دختر و پسر دو قلو در سال ۱۵۸۳ بود.

ولفگانگ آمادئوس موتسارت (۲۷ ژانویه ۱۷۵۶ - ۵ دسامبر ۱۷۹۱) آهنگساز اتریشی، از نوابغ مسلم موسیقی و از بزرگ‌ترین آهنگسازان موسیقی کلاسیک بود. او در زندگی کوتاه خود بیش از ششصد قطعه موسیقی برای اپرا، سمفونی، کنسرتو، مجلسی، سونات، سرناد، و گروه کُر از خود باقی گذاشت.

موتسارت در سومین سال از زندگی خود شروع به آهنگسازی کرد و در پنج سالگی لقب کودک نابغه به او داده شد و همه‌جای اروپا شهرت بسیاری یافت. در هفت سالگی اولین سمفونی و در دوازده سالگی اولین اپرای کامل خود را نوشت. بر خلاف هر آهنگساز دیگری، او در تمام ژانرهای مرسوم در دوران زندگیش، موسیقی تصنیف نمود و در این زمینه از همه برتر بود.

آدری هِپبورن ‏(۴ مه ۱۹۲۹ - ۲۰ ژانویه ۱۹۹۳) هنرپیشه مشهور آمریکایی بلژیکی‌تبار سینما و تئاتر بود. این هنرپیشه باریک‌اندام و خوش‌پوش، به‌خاطر زیبایی فریبنده، ایفای نقش ماهرانه و در عین حال معصومانه‌اش در فیلم‌ها و اقدامات بشردوستانه‌اش برای کودکان نیازمند، شهرت داشت. آدری هپبورن در ۴ مه ۱۹۲۹ در شهر بروکسل پایتخت بلژیک به دنیا آمد. پدرش بانکدار ثروتمند بریتانیایی و مادرش بارونِس هلندی بود. دوران کودکی‌اش را در زمان جنگ جهانی دوم، در هلند سپری کرد. او از ازدواج قبلی مادرش دو برادر خوانده نیز داشت.

آدری هِپبورن در سال‌های ۱۹۵۰ تا ۱۹۶۰، یکی از بازیگران مطرح نقش اول زن در هالیوود بود و چهار بار نامزد اسکار شد.
از سال ۱۹۸۳ تا پایان زندگی‌اش سفیر یونیسف بود و مدال آزادی ریاست جمهوری را به سبب کمک‌های خیرخواهانه‌اش دریافت کرد.
در سال ۱۹۹۹، بنیاد فیلم آمریکا (American Film Institute)، وی را سومین ستارهٔ بزرگ بازیگران زن در همٔه دوران معرفی کرد.
او در سال ۱۹۹۳ در اثر ابتلا به سرطان روده در سوئیس درگذشت.

لودویگ وان بتهوون [به آلمانی: Ludwig van Beethoven] (تعمید در ۱۷ دسامبر ۱۷۷۰ – ۲۶ مارس ۱۸۲۷) یکی از موسیقی‌دانان برجستهٔ آلمانی بود که بیشتر زندگی خود را در وین سپری کرد. وی یکی از بزرگ‌ترین و تأثیرگذارترین شخصیت‌های موسیقی در دوران کلاسیک و آغاز دورهٔ رمانتیک بود. بتهوون، به‌عنوان بزرگ‌ترین موسیقی‌دان تاریخ، همیشه مورد ستایش قرار گرفته و آوازهٔ او موسیقیدانان، آهنگ‌سازان، و شنوندگانش را در تمام دوران تحت تأثیر عمیق قرار داده‌است. در میان آثار شناخته‌شدهٔ وی می‌توان از سمفونی نهم، سمفونی پنجم، سمفونی سوم، سونات پیانو پاتتیک، سونات مهتاب، و هامرکلاویِر، اپرای فیدِلیو و میسا سولِمنیس نام برد.

بتهوون در شهر بنِ آلمان متولّد شد. پدرش، یوهان وان بتهوون، اهل هلند (فلاندر آن زمان) بود و مادرش ماگدالِنا کِوِریچ وان بتهوون تبار اسلاو داشت. این خانواده صاحب هفت فرزند شد که چهارتن از آنان در کودکی در گذشتند. آنان که باقی ماندند عبارت بودند از سه برادر به نام‌های لودویگ، کاسپارکارل (۱۷۷۴-۱۸۱۵) و نیکولائوس یوهان (۱۷۷۶-۱۸۴۸).

اولین معلّم موسیقی بتهوون پدرش بود. پدرش یکی از موسیقی‌دانان دربار بن بود. او مردی الکلی بود که سعی می‌کرد بتهوون را به‌زورِ کتک، به‌عنوان کودکی اعجوبه همانند موتزارت به نمایش بگذارد. هرچند استعداد بتهوون به‌زودی بر همگان آشکار شد.

آدولف هیتلر (۲۰ آوریل ۱۸۸۹ – ۳۰ آوریل ۱۹۴۵) رهبر حزب ملی کارگران سوسیالیست آلمان بود. او بین سالهای ۱۹۳۳ تا ۱۹۴۵ صدراعظم آلمان و بعد از ۱۹۳۴، به عنوان پیشوای رایش سوم و رئیس کشور آلمان رسید.

هیتلر به عنوان یک کهنه‌سرباز نشان‌دار جنگ جهانی اول، در سال ۱۹۲۰ به حزب نازی پیوست و در سال ۱۹۲۱ به ریاست آن رسید. او پس از زندانی شدن به خاطر شرکت در کودتای نافرجام در سال ۱۹۲۳، با ترویج ایده‌های ناسیونالیستی، ضد کمونیستی و یهودستیزی و ایراد سخنرانیهای پرشور ، حامیانی در سطح کشور آلمان به دست آورد. هیتلر در سال ۱۹۳۳ به مقام صدراعظمی رسید و بیدرنگ یک دیکتاتوری فاشیستی تک حزبی را بنیان نهاد. مجموعهٔ ارتشی- صنعتی آلمان توانست قوای تحلیل رفته این کشور را ترمیم و آن را تبدیل به یکی از قدرت‌های برتر اروپا در زمان خود نماید. هیتلر سیاست خارجی خود را با هدف تصرف فضای حیاتی بیشتر دنبال نمود و یکی از دلایل اولیه و عمده وقوع جنگ جهانی دوم الحاق اتریش و تهاجم به چکسلواکی و لهستان در ۱۹۳۹ توسط او بود که در نتیجه بریتانیا و فرانسه به آلمان اعلام جنگ کردند. جنگی که بین دو قدرت محور و متفقین درگرفت و در طی این مدت اروپا و همچنین سایر نقاط دنیا شاهد ویرانی‌ها و تلفات بسیار بود.

بنیتو موسولینی (۲۹ ژوئیه ۱۸۸۳ - ۲۸ آوریل ۱۹۴۵) رهبر ایتالیای فاشیست طی دوران جنگ جهانی دوم بود.

در سال‌های میان دو جنگ جهانی موسولینی که فرزند یک آهنگر بود و در حین جنگ جهانی اول وی به درجهٔ استواری نایل آمده بود، از نارضایتی مردم ایتالیا استفاده کرد و حزب فاشیسم را تشکیل داد. او با تشکیل این حزب ادعا می‌کرد که می‌خواهد عظمت روم باستان را برای ایتالیا احیا کند. او اعلام وفاداری خویش نسبت به شاه ایتالیا و کلیسا و ادعای خود را مبنی بر اینکه سلحشوری در راه حفظ قانون، قدرت حکومت و نظم بود را مسجل تر گردانید.

موسولینی در پایان جنگ جهانی دوم در حالی که به اتفاق معشوقه‌اش در حال فرار از ایتالیا بودند در مزرعه‌ای توسط پارتیزان‌های ایتالیایی دستگیر شده و در همان جا به همراه سایر همراهانشان که از مقامات حکومت فاشیستی بودند، پس از محاکمه صحرایی به اعدام محکوم شدند و در ۲۸ آوریل ۱۹۴۵ تیرباران شدند.

صدام حسین عبدالمجید تکریتی از سال ۱۳۵۸ تا ۱۳۸۲ (۱۹۷۹ تا ۲۰۰۳) رئیس‌جمهور سابق و دیکتاتور جنگ‌طلب کشور عراق بود. وی که یکی از اعضای برجستهٔ حزب بعث عراق محسوب می‌شد، نقشی کلیدی در کودتای سال ۱۳۴۷ (۱۹۶۸) داشت که منجر به حکومت درازمدت حزب بعث شد. مبانی نظری این حزب بر پان‌عربیسم، نوسازی اقتصادی و سوسیالیسم استوار است. صدام به عنوان نائب‌رئیس تحت فرمان دائی خود، ارتشبد احمد حسن البکر، توانست به سختی کشمکش‌های بین دولت و نیروهای مسلح را در زمانی که گروه‌های بسیاری توانایی براندازی دولت را داشتند کنترل کند. او این کار را با تشکیل نیروهای امنیتی سرکوبگر و تحمیل نیروی خود به دولت انجام داد. وی توانست اقتصاد عراق را با یک رشد نسبتاً تند در دههٔ ۷۰ میلادی به پیش ببرد.

صدام به عنوان یک رئیس‌جمهور دیکتاتور توانست نوعی پرستش شخصیتی فراگیر برای خود و در بین مردم به وجود آورد. او دولتی به شدت مستبد تشکیل داد و توانست در طول جنگ ایران و عراق (۱۳۶۷-۱۳۵۹) (۱۹۸۸-۱۹۸۰) و جنگ اول خلیج فارس (۱۳۷۰) (۱۹۹۱) که هر دو عامل کاهش استانداردهای زندگی و وضع حقوق بشر در عراق شدند قدرت را حفظ کند. دولت صدام تمام جنبش‌هایی را که به باور خود تهدیدکننده تلقی می‌کرد، به ویژه آنهایی را که برآمده از گروه‌های دینی یا قومی بودند و خیال استقلال یا خودمختاری داشتند سرکوب کرد.

آلکسی ماکسیموویچ پِشکوف (۲۸ مارس ۱۸۶۸ - ۱۸ ژوئن ۱۹۳۶) که بیشتر با نام ماکسیم گورکی (به روسی : Максим Горький) شناخته می‌شود، داستان‌نویس، نمایش‌نامه‌نویس و مقاله‌نویس انقلابی روس و از بنیان‌گذاران سبک رئالیسم سوسیالیستی بود.
گرچه او را بیش‌تر به عنوان یک نویسنده، در سطح جهانی می‌شناسند و ستایش می‌کنند، از رهبران جنبش انقلابی روسیه نیز به شمار می‌آید.

«نیژنی نوگورود»، روستای محل تولدش، از ۱۹۳۲ تا ۱۹۹۱، به افتخار او «گورکی» نامیده می‌شد.

وی در سال ۱۹۳۶ در سن ۶۸ سالگی به وسیله زهر توسط یک گروه ضد شوروی کشته شد.

برخی از آثار گورکی عبارتند از:
مادر، در جهان، دوران کودکی، زندانبان، خاطرات من، استادان زندگی، خرده بورژواها، ولگردها، سه رفیق، یک شب پاییزی، انگلستان و انقلاب روسیه، ارباب، کلیم سامگین، تجارت آرتامانوف و میراث

سون یات سن‌ «پدر چین مدرن» سیاست‌مدار و رهبرانقلابی چین در براندازی دودمان چینگ در انقلاب ۱۹۱۱ بود. در اوایل سال ۱۹۱۱ نیروهای انقلابی حزب ملی چین (کومین تانگ) به رهبری سون یات سن بر امپراتوری منچو پیروز شدند. وقتی جمهوری چین در ۱۹۱۲ تأسیس شد، او اولین رئیس جمهور چین در سال ۱۹۱۲ بود. او بعداً هم حزب ملی چین «KMT» را تأسیس کرد و تا سال ۱۹۲۱ رهبر این حزب بود.

سون یات سن در سال ۱۹۲۱ در گذشت. در سال ۱۹۲۱ حزب کمونیست چین در شانگهای سازمان دهی شد. در همان سال ۱۹۲۱ چیانگ کای شک بعد از مرگ سون یات سن سیاست‌مدار و رهبرانقلابی حکومت چین کنترل حکومت را به دست گرفت‌. عقاید چیانگ کای شک با خط مشی سون یات سن مغایرت کامل داشت و سال بعد کنترل ارتش ملی چین را به عهده گرفت‌. در سال ۱۹۲۷ چیانگ کای شک حکومت و عوامل آن را از کمونیست‌ها پاک کرد و افرادی که جزء حزب کمونیست بودند اخراج و زندانی شدند. حزب کمونیست چین دست از فعالیت نکشید و یک ارتش پارتیزانی را تشکیل داد. جنگ داخلی چین تخاصمی نظامی در کشور چین بین کومین تانگ و حزب کمونیست چین بود.

دنگ ژیائوپینگ ( ۱۹۰۴ - ۱۹۹۷) سیاست‌مدار و رهبر چینی که از اواخر دههٔ ۷۰ تا اوایل دههٔ ۹۰ عملاً حاکم چین بود، در دهه ۱۹۲۰ به حزب کمونیست چین پیوست. در دوران انقلاب فرهنگی چین او مورد تصفیه قرار گرفت، اما در دوران چو ان-لای به عنوان معاون نخست وزیر برگزیده شد، گرچه دو باره در سال ۱۹۷۶ برکنار شد.
با آغاز رهبری تنگ شیائوپنگ بر حزب کمونیست چین، سیاست‌های درهای باز و اصلاحات در چین آغاز گشت. او گرچه در سال ۱۹۸۹ جنبش دانشجویان چین را در میدان تیان آن من به خون کشید، اما مدرنیزه شدن کشاورزی، صنعت و ارتش چین از دستاوردهای دوران قدرتمداری او به حساب می‌آید.پس از مرگ مائو او کم کم جای خود را در مرکز قدرت دوباره بدست آورد. در سال ۱۹۷۸ تنگ شیائوپنگ با سیاست مدرنیزه کردن کشاورزی، صنعت، قوای دفاعی، علم وصنعت باعث تحول عظیمی در چین شد و مسیر این کشور را به کلی تغییر داد.
او رهبری واقع بین بود که منافع مردم کشورش را به ایدئولوژی ترجیح می‌داد. طی مدت ۲۰ سال خدمت به عنوان رهبر عالی چین تنگ شیائوپنگ توانست بعضی از صدماتی را که مائو بر کشورش در دوران انقلاب فرهنگی چین وارد آورده بود جبران کند.

الکساندر سِرگِیویچ پوشکین شاعر و نویسندهٔ روسی سبک رومانتیسیسم است. او در ۶ ژوئن ۱۷۹۹ در شهر مسکو چشم به جهان گشود و در ۱۰ فوریه ۱۸۳۷ در سن پترزبورگ درگذشت. او بنیان‌گذار ادبیات روسی مدرن به حساب می‌آید و برخی او را بزرگ‌ترین شاعر زبان روسی می‌دانند.
پدر او از خانواده‌های اصیل روسی بود و مادرش نوه یک برده اتیوپیایی و پسرخوانده پتر کبیر بود که بعدها به مقام‌های بالایی دست یافته بود.

پوشکین اولین اشعار خود را در پانزده‌سالگی منتشر کرد. بعد از اتمام مدرسه، وی به خاطر سخنرانی‌های انتقادی‌اش در حمایت از اصلاحات اجتماعی مجبور به ترک پایتخت و به سمت مولداوی شد. در آنجا او عضو فیلیکی اتریا شد که برای آزادسازی و استقلال یونان از امپراتوری عثمانی فعالیت می‌کرد. از این گذشته او تحت تأثیر انقلاب یونان قرار گرفت. سال ۱۸۲۳ پوشکین به اودسا رفت و باز آنجا با حکومت درگیر و مجبور به تبعید شد.

در ۱۸۳۱ پوشکین با نیکولای گوگول ملاقات کرد و تحت تأثیر داستان‌های کمدی‌اش قرار گرفت. در همین سال نیز او با ناتالیا گونچارووا ازدواج کرد. پس از این ازدواج رفت و آمد او در دربار بیش از پیش افزایش پیدا کرد. ولی پس از اینکه تزار به با لقب بسیار پایین درباری به وی قناعت کرد، او بسیار عصبانی و سرشکسته شد، زیرا قبل از همه همسر بسیار زیبای او مورد ستایش درباریان بزرگ (از جمله خود تزار) بود.

لو خوان (۲۵ سپتامبر۱۸۸۱ - ۱۹ اکتبر ۱۹۳۶) یکی از نویسندگان بزرگ چین در قرن بیستم می‌باشد. وی همانند بسیاری از بنیان‌گذاران ادبیات معاصر چین، علاوه بر نوشتن به زبان‌های چینی کلاسیک، به زبان بایهو (بومی) نیز می‌نوشت. لو خوان نویسندهٔ داستان کوتاه، ویراستار، مترجم، منتقد، مقاله‌نویس و شاعر بود. وی در دههٔ ۱۹۳۰ به عنوان نمایندهٔ نویسندگان چپ چینی در شانگهای شناخته می‌شد.

آثار لو خوان تأثیر قابل توجهی پس از جنبش چهارم مه گذاشت به طوری که از ۱۹۴۹ به بعد، به عنوان یک پدیده توسط رژیم کمونیست مورد توجه قرار گرفت. مائو تسه تونگ خود، یکی از تحسین‌کنندگان مادام‌العمر آثار لو خوان بود. اگرچه لو خوان به آرمان‌های چپ علاقه‌مند بود، با این وجود در واقع هرگز به عضویت حزب کمونیست چین در نیامد. آثار لو خوان از طریق ترجمه‌های متعدد به خوانندگان انگلیسی‌زبان شناخته شده، بخصوص مجموعهٔ برگزیده داستان‌های لو شون ترجمهٔ یانگ شی‌ین-یی و گلادیس یانگ که مجموعه‌ای برگزیده از آثار وی است، از مشهورترین ترجمه‌های آثار اوست.

ژوزف استالین (۱۸ دسامبر ۱۸۷۸- ۵ مارس ۱۹۵۳) رهبر و سیاست‌مدار کمونیست شوروی بود که از اواسط دهه ۲۰ تا مرگش در ۱۹۵۳ رهبر عملی حزب کمونیست اتحاد شوروی و در نتیجه رهبر دو فاکتوی کل این کشور بود. او با نام یوسف ویسارینویچ جوگاشویلی در شهر گوری در گرجستان که آن زمان بخشی از امپراتوری روسیه بود به دنیا آمد و در ۱۹۲۲ به مقام دبیر کل حزب کمونیست اتحاد شوروی رسید. پس از مرگ ولادیمیر لنین، استالین موفق شد در مبارزه قدرت در دهه ۲۰ بر لئون تروتسکی پیروز شود و رهبری حزب را در دست گیرد. در دهه ۱۹۳۰ استالین تصفیه کبیر را آغاز کرد که به کمپینی از سرکوب سیاسی، دستگیری و قتل مخالفان معروف است که در ۱۹۳۷ به اوج رسید.

حکومت استالین آثار ماندگار بسیاری داشت که تا پایان دولت شوروی در آن باقی ماندند. گرچه مائوئیست‌ها، خوجه ئیست‌ها، آنتی رویزیونیست‌ها و بسیاری دیگر او را آخرین رهبر سوسیالیست واقعی در تاریخ اتحاد شوروی می‌دانند و عروج خروشچف و استالین زدایی پس از استالین را «رویزیونیسم» می‌خوانند. استالین مدعی بود که سیاست‌هایش بر مارکسیسم-لنینیسم بنا شده‌اند اما اکنون نظام اقتصادی و سیاسی او را بیشتر استالینیسم می‌خوانند. (گرچه بعضی از طرفداران استالین با این عنوان مخالفند)

لئوناردو داوینچی (۱۵ آوریل ۱۴۵۲ - ۲ مه ‌۱۵۱۹) از دانشمندان و هنرمندان ایتالیایی دوره رنسانس است که در رشته‌های نقاشی، ریاضی، معماری، موسیقی، کالبدشناسی، مهندسی، تندیسگری، و هندسه شخصی برجسته بود.

عده‌ای از محققان ایتالیایی با تحقیق بر روی بازسازی اثر انگشت وی او را دارای ریشه عربی و اهل خاورمیانه برشمرده‌اند. داوینچی را کهن‌الگوی «فرد رنسانسی» دانسته‌اند. وی فردی بی‌نهایت خلاق و کنجکاو بود. او نظریات خود را در یک سلسله یادداشتهایی که بالغ بر هزاران صفحه می باشند ثبت کرده است. او طرحهای مبتکرانه‌ای را برای ساخت سلاحهایی مانند توپهای بخار، ماشینهای پرنده و ادوات زرهی ارائه کرده بود هرچند که بسیاری از آنها هرگز ساخته نشدند. وی طراح اولیه صدها اثر معماری و هم‌چنین طرح اولیه هواپیما به‌شمار می‌رود. یکی از طرح‌های ابتکاری او لباس غواصی و زیر دریایی جنگی است. او همچنین مسلسل، تانک نظامی، ساعتی که به ساعت داوینچی معروف است، کیلومتر شمار و چیزهای دیگر را طراحی یا اختراع کرد.
لئوناردو داوینچی برای طرحهای خود بوسیله خط معکوس یادداشت‌هایی را نوشته است که فقط آنها را در آینه می‌توان خواند.

کارل هاینریش مارکس (۵ مه ۱۸۱۸ در تریر، پروس - ۱۴ مارس ۱۸۸۳ در لندن، انگلستان) متفکر انقلابی، فیلسوف، جامعه‌شناس، تاریخ‌دان، اقتصاددان آلمانی و از تاثیرگذارترین اندیشمندان تمام اعصار است. او به همراه فردریش انگلس، مانیفست کمونیست (۱۸۴۸) که مشهورترین رساله تاریخ جنبش سوسیالیستی می‌باشد را منتشر کرد. مارکس همچنین مولف «سرمایه» مهم‌ترین کتاب این جنبش است. این آثار به همراه سایر تالیفات او و انگلس، بنیان و جوهره اصلی تفکر مارکسیسم را تشکیل می‌دهد.

«تاریخ همهٔ جوامع تا کنون، تاریخ مبارزه طبقاتی بوده است.» از جمله مشهورترین جملات مارکس درباره تاریخ است که در خط اول مانیفست کمونیست خلاصه شده‌ است‌.

سِر چارلز اسپنسر چاپلین (۱۶ آوریل ۱۸۸۹ - ۲۵ دسامبر ۱۹۷۷) یکی از مشهورترین بازیگران و همچنین کارگردان و موسیقی‌دان برجستهٔ هالیوود و برندهٔ جایزه اسکار است. بیشتر فیلم‌های او کمدی و صامت هستند. چاپلین در زمینه سینما بیش از ۶۵ سال فعالیت کرد که شروع فعالیتهای وی از سالن ویکتوریا انگلستان به عنوان پسربچه‌ای آغاز شد و تا سن ۸۸ سالگی ادامه یافت. وی در سال ۱۹۱۹ به همراهی تعدادی از دوستان سینمایی اش اتحادیه سینماگران را تاسیس کرد. مارتین سیف در کتابی تحت عنوان 'چاپلین، یک زندگی' می‌نویسد: چاپلین فقط بزرگ نبود، او غولی بود.

والدین چاپلین هر دو هنرمندانی در سالن بزرگ لندن بودند و هر دو بازیگر و آوازه خوان، اما پیش از آنکه چاپلین سه ساله شود از هم جدا شدند. چارلی آواز خواندن را از مادرش آموخت. پدرش الکلی شد و کمتر با چارلی ارتباط داشت. بعدها مادر چاپلین دچار بیماری روانی شده و در یک آسایشگاه در حوالی لندن بستری گردید. مستخدمهٔ پدر، چارلی را به همراه برادرش به مدرسه فرستاد و پدر چارلی زمانی که او ۱۲ ساله بود درگذشت.

در سال ۱۹۱۴ با کمپانی کی استون چاپلین سه فیلم بازی کرد و به موفقیت‌های چشمگیری رسید. خود در زندگی‌نامه‌اش می‌نویسد:
« من هیچ ایده‌ای دربارهٔ چهره‌پردازی و لباسم نداشتم. لباسی که در فیلم اول داشتم را دوست نداشتم. در راه به این نتیجه رسیدم که شلوار بگی گشاد بپوشم و کفشهای بزرگ و کلاهی خاص. می‌خواستم همه چیز با هم در تضاد باشد. کتی تنگ و کلاهی کوچک و کفشی بزرگ. نمی‌دانستم باید پیر به نظر بیایم یا جوان؟ اما وقتی یاد حرف کارگردان افتادم که می‌خواست کمی بزرگتر از آنچه هستم به نظر بیایم، پس یک سبیل اضافه کردم. نمی‌دانستم چه شخصیتی باید داشته باشم، اما زمانی که لباسها را پوشیدم، خود لباسها احساسی به من داد که شخصیت را دیدم. آغاز به شناختنش کردم و زمانی که به روی صحنه می‌رفتم، کاملاً متولد شده بود. »

هنری فورد (۳۰ ژوئیه ۱۸۶۳ - ۷ آوریل ۱۹۴۷) بنیان‌گذار کارخانهٔ خودروسازی فورد بود. او اولین کسی بود که برای تولید خودروی ارزان‌قیمت خط تولید را به کار گرفت. او نه تنها انقلابی در صنعت اروپا و آمریکا ایجاد کرد، بلکه ترکیب تولید انبوه کالا، دستمزد بالا برای کارگران و قیمت پایین پیشنهادی او چنان تأثیری بر اقتصاد و جوامع قرن بیستم ایجاد کرد که آن را فوردیسم نامیدند. او دیدگاهی جهانی داشت و مصرف‌گرایی را باعث صلح در جهان میدانست. هنری فورد به یکی از مشهورترین و متمول‌ترین مردان تاریخ تبدیل شد. او پس از مرگ همهٔ ثروتش را به بنیاد فورد بخشید، ولی ترتیبی داد که خانواده‌اش برای همیشه کنترل آن را در دست داشته باشند. فورد در کنار فعالیت‌های صنعتی و اقتصادی، یک نظریه پرداز و نویسنده ماهر نیز بود. کتاب یهودی بین‌المللی یکی از معروفترین آثار وی است که به آثار مخرب سرمایه‌داران یهودی بر صلح و اقتصاد جهانی می‌پردازد. آدولف هیتلر پیشوای رایش سوم از هنری فورد به عنوان الگوی خود و کسی که به او انگیزه میبخشد یاد کرده است. پیشوا عکسی تمام قد از هنری فورد را در اتاق کارش قرار داده بود.

در سال ۱۹۱۸ نیمی از خودروهای آمریکا فورد مدل تی بودند. اما تمام آنها سیاه‌رنگ بودند.
فورد در زندگینامه خود نوشته است:
« هر مشتری می‌تواند خودرویی به رنگ دلخواه خود داشته باشد تا زمانیکه این رنگ سیاه باشد »
تا پیش از راه‌اندازی خط تولید که برای فعالیت سریعتر تنها خودروی سیاه تولید می‌کرد مدل تی به رنگ‌های دیگر مانند قرمز نیز تولید می‌شد.

لی فنگ از معروف ترین سربازان خلق ارتش آزادیبخش چین (Kupanga) بود. لی یک سال پس از مرگ، به عنوان یک فرد فروتن و عاری از نفس پرستی به حزب کمونیست، مائو تسه تونگ، و مردم چین معرفی شد.

در سال های اخیر به دلیل محبوبیت لی فنگ، از چهره ی او توسط شرکت های چینی برای تبلیغات و ایجاد تصویر اعتماد و اطمینان استفاده می شد.

Norman Bethune پزشک کانادایی و مبتکر پزشکی است. او برای اولین بار خدمات انتقال خون سیار را در اسپانیا در سال 1936 توسعه داد.
وی بهترین خدمات خود را در قالب واحدهای پزشکی در طول جنگ داخلی اسپانیا و با خلق ارتش آزادیبخش در جریان جنگ دوم چین و ژاپن ارائه داد.

زیگمونت فرویت [اوزیگیسمونت شلومو فرویت] (۶ مه ۱۸۵۶ - ۲۳ سپتامبر ۱۹۳۹) عصب‌شناس اتریشی و پایه‌گذار رشته روان‌کاوی است.
او زادهٔ شهر پریبور در جمهوری چک کنونی و امپراتوری اتریش پیشین است. خانواده وی از یهودیان اشکنازی بودند. پدرش پارچه‌فروش بود که سه سال بعد از تولد زیگموند به دلیل مشکلات مالی همراه با خانواده خود به لایپزیک رفت و پس از مدتی به وین مهاجرت کرد.

به نظر او بسیاری از رفتارهای انسان تحت تأثیر انگیزه‌های ضمیر ناخودآگاه است. افکار و خاطرات بخصوص ضمیر ناخودآگاه، بویژه از نوع جنسی و پرخاشگرانه، ریشهٔ اختلالات روانی هستند، و اینگونه اختلالات روانی می‌توانند با تبدیل اندیشه‌ها و خاطرات ناخودآگاه به آگاهی از طریق معالجات روانکاوانه، درمان شوند.

متاسفانه نظریات فروید در میان عامه به شدت مورد سوء تعبیر و حتی تحریف قرار گرفته‌اند. برای مثال عموما به اشتباه تصور می‌شود وی طرفدار بی بند و باری جنسی بوده‌است.از نظر فروید آسیبهای روانی انسان، در ۵ سال نخست زندگی ریشه دارند؛ خصوصا نحوه ارضای تمایلات جنسی کودک و حوادث بزرگسالی نقش چندانی در شکلگیری شخصیت ندارند. به علاوه افراط در ارضا به اندازه محرومیت مضر است.

Jack Kevorkian متولد 26 مه 1928 پاتولوژیست، نقاش، آهنگساز و نوازنده آمریکایی ارمنی بود.
پاتولوژی (آسیب‌شناسی) شاخه‌ای از علم پزشکی است که در خصوص تاثیر بیماری‌ها و آسیب‌ها در سطح بافتی و سلولی بحث می‌کند و شامل مطالعه فرایند بیماری در یک اندام یا تمامی بدن برای شناخت ماهیت و علت‌های آن است. در شرایط عملی آسیب‌شناسان با بافت‌برداری از مناطق آسیب دیده یا بررسی بافت‌های ارسال شده توسط پزشکان به تشخیص عامل بیماری‌زا کمک می‌کنند.

او اقدام به مشاوره های زیادی به بیمارانی که از بیماریهای لاعلاج رنج می بردند، برای خودکشی یا مرگ اختیاری (اوتانازی فعال) داد. او ادعا کرده که به حداقل 130 نفر برای دستیابی به این هدف، کمک کرده است. وی در سال 1999 به 25 سال زندان به اتهام قتل عمد محکوم شد. او در سال 2007 پس از تحمل 8 سال زندان با شرط عدم مشاوره به بیماران برای مرگ اختیاری آزاد شد.

چیانگ کای شک (۳۱ اکتبر ۱۸۸۷ - ۵ آوریل ۱۹۷۵) رهبر سیاسی و نظامی چینی بود که پس از فوت سون یات سن در ۱۹۲۵ مدعی رهبری کومینتانگ شد و آن را در اختیار گرفت. او «کوچ شمال» را رهبری کرد و چین را علیه رهبران جنگی بسیج کرد و در سال ۱۹۲۸ با پیروزی به عنوان رهبر عملی جمهوری چین شناخته شد.

چیانگ در جنگ دوم چین و ژاپن نیروهای چینی را رهبری کرد. در این جنگ موقعیت بین‌المللی او بهبود یافت، اما موقعیت داخلی‌اش بدتر شد . در طول جنگ داخلی چین از ۱۹۲۶ تا ۱۹۴۹ چیانگ سعی در شکست دادن حزب کمونیست چین به رهبری مائو تسه دون داشت، اما موفق به این کار نشد و نهایتا خود به سختی شکست خورد و رهبری سیاسی چین به دست حزب کمونیست چین افتاد. در نتیجه جمهوری خلق چین در سرزمین اصلی چین تأسیس شد و چیانگ و یارانش مجبور به عقب‌نشینی به تایوان شدند . در آنجا او تا پایان عمر به عنوان رئیس جمهوری چین و فرماندهٔ کومینتانگ فعالیت کرد.

الیزابت دوم یا الیزابت الکساندرا مری ویندسور (به انگلیسی: Elizabeth Alexandra Mary Windsor) متولد ۲۱ آوریل ۱۹۲۶ رئیس دولت کشور پادشاهی متحد و پانزده کشور مستقل است که روی هم با عنوان قلمروهای همسود شناخته می‌شوند. این پانزده کشور عبارت‌اند از کانادا، استرالیا، نیوزلند، جامائیکا، باربادوس، باهاما، گرانادا، پاپوآ گینه نو، جزایر سلیمان، تووالو، سنت لوسیا، سنت وینسنت و گرنادین، آنتیگوا و باربودا، بلیز و سنت کیتس و نویس.

پس از مرگ پدرش شاه جورج ششم در ۶ فوریه ۱۹۵۲، الیزابت دوم به مقام ریاست دولت پادشاهی متحد رسید.
امروز بیش از ۱۲۸ میلیون نفر در کشورهایی زندگی می‌کنند که او در صدر حکومت آنان است.
او در ضمن مقام‌های صدر همسود، فرماندار عالی کلیسای انگلستان ، لرد مان و دوک لانکستر را نیز به عهده دارد.

او در حال حاضر پس از شاه بامیبول در تایلند طولانی‌ترین دورهٔ صدارت حکومت در جهان را به عهده دارد. در طول پنج دهه حکومت، او شاهد ده نخست وزیر در پادشاهی متحد و چندین نخست وزیر در سایر نواحی اتحادیه کشورهای همسود بوده است.

مایکل جرارد تایسون معروف به مایک تایسون متولد ۳۰ ژوئن ۱۹۶۶ در بروکلین-نیویورک مشت‌زن بازنشستهٔ آمریکایی است. وی جوان‌ترین قهرمان بوکس حرفه‌ای سنگین‌وزن و یکی از مشهورترین شخصیت‌های ورزشی دنیا ست.

تایسون از سال ۱۹۸۵ وارد دنیای بوکس حرفه‌ای شد. در ۱۹۸۶ قهرمان دسته فوق سنگین شورای جهانی مشت‌زنی شد و سال بعد قهرمانی اتحادیه جهانی مشت‌زنی و فدراسیون بین‌‌المللی مشت‌زنی را هم به چنگ آورد و قهرمان بلامنازع جهان شد.

در ۱۹۸۸ در یک مبارزه به‌یادماندنی در ۹۱ ثانیه مایکل اسپینکس را ناک‌اوت کرده و اولین شکست او را رقم زد و ۲۰ میلیون دلار جایزه مسابقه را برد. تایسون برای مدتی شکست‌ناپذیر به‌نظر می رسید تا این که در ۱۹۹۰ در مقابل جیمز داگلاس مغلوب شد.

او در سال ۱۹۹۲ به جرم تجاوز جنسی ۶ سال حبس محکوم شد و پس از ۳ سال از زندان آزاد شد. پس از آزادی از زندان گفته می‌شد که شخصیت او متحول شده‌است. خود تایسون می‌گفت که در زندان آثار مالکوم ایکس و کتاب‌های کمونیستی را مطالعه کرده و مسلمان شده است.

ولادیمیر ولادیمیرویچ پوتین (به روسی: Владимир Владимирович Путин) دومین رئیس جمهور کشور روسیه بعد از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، نخست وزیر فعلی و رئیس حزب روسیه واحد (از ۱۵ آوریل ۲۰۰۸) است. او متولد ۷ اکتبر ۱۹۵۲ در شهر لنینگراد است.

ولادیمیر پوتین به عنوان رئیس جمهوری پُرکار شناخته می‌شود که اقتصاد روسیه را از بحران شدید دهه ۱۹۹۰ به ثبات و رشد قابل توجه در قرن بیست و یکم هدایت کرده‌است. پوتین پیش از ریاست جمهوری روسیه، سابقه همکاری با کا.گ.ب را در دوران شوروی در کارنامه خود دارد. همچنین عده‌ای او را به عنوان ورزشکارترین رئیس جمهور دنیا می‌شناسند. او در راندن انواع و اقسام وسایل نقلیه مهارت دارد. وی زیردریایی هسته‌ای، لوکوموتیو و کامیون‌های عظیم‌الجثه را نیز به تنهایی هدایت کرده است

در روز ۹ اوت ۱۹۹۹ پوتین، رییس وقت اداره اطلاعات و امنیت روسیه «اف‌.اس‌.بی» (جانشین کا.گ‌.ب) و رییس شورای امنیت فدراتیو روسیه، صبح به عنوان یکی از سه معاون سرگیی استپاشین، نخست وزیر وقت روسیه برگزیده شد، اما تنها ساعاتی بعد با سقوط دولت استپاشین، به مقام کفالت نخست وزیری رسید و عصر همان روز بوریس یلتسین، رییس جمهور وقت روسیه که اوضاع مزاجی‌اش رو به وخامت بود، او را به عنوان جانشین خود به مردم روسیه توصیه کرد.

چارلز لاتویج داجسون با نام مستعار لوئیس کارول (۲۷ ژانویه ۱۸۳۲ چشایر - ۱۴ ژانویه ۱۸۹۸ گویلدفورد) استاد ریاضیات کالج کریست چرچ دانشگاه آکسفورد، کشیش، عکاس و نویسنده انگلیسی است. وی به عنوان بزرگترین نویسنده ادبیات کودک جهان لقب گرفته است و شاهکار بی بدیل او "الیس در سرزمین عجائب" را تمامی نویسندگان جهان به عنوان بزرگترین و بهترین اثر ادبی کودک جهان می دانند و کمتر کسی در جهان وجود دارد که داستان "الیس در سرزمین عجائب" را نداند.

هنگامی که لوئیس کارول در سن 25 سالگی دخترک کوچک بسیار زیبایی را در یکی از مناطق فقیر نشین لندن می بیند آن چنان مجذوب فریبندگیهای ذاتی و معصومیت این دختر نوجوان می شود که به طور کل در زندگی دچار تحول می شود و تمام وقت و عمر خود را صرف این دختر می کند تا جایی که دیگر تا پایان عمر زندگی اش ازدواج نمی کند و دوستی با این کودک معصوم را بر همه چیز دیگر ترجیح می دهد و شب وروز خود را با این دخترک زیبا می گذارند و در نهایت به دلیل علاقه بی نهایتی که به این دختر پیدا کرده بود نام شاهکار ادبی خود و جهان را به نام این دخترک فقیر بی خانمان می گذارد. اثری که به جرات می توان گفت که انگار توسط خداوند به لوئیس کارول وحی شده است و هیچ اثر ادبی جهان را در زیبایی و عظمت همپای رقابت با خود نمی بیند. این کتاب به عنوان پر فروش ترین اثر ادبی جهان شناخته شده است که به بیش از صد زبان دنیا ترجمه شده است.

شرلی جین تمپل (به انگلیسی : Shirley Jane Temple) متولد ۲۳ آوریل ۱۹۲۸ بازیگر کودک پیشین آمریکایی است. او موفق‌ترین بازیگران خردسال تاریخ سینما و یکی از معروف‌ترین آنها بوده‌است.

تمپل بازیگری را از سه سالگی آغاز کرد. او نخستین نقش مهمش را در فیلم برخیز و هورا بکش (۱۹۳۴) ایفا کرد. او با استعداد چشمگیر و چهره بسیار دوست‌داشتنی‌اش، به محبوبیت زیادی در دهه ۱۹۳۰ میلادی دست یافت.

او در سن شش سالگی موفق به کسب جایزه اسکار افتخاری نوجوانان شد. او در تلویزیون نیز قصه‌گوی یک برنامه ویژه کودکان (۱۹۴۷) و میزبان برنامه نمایش شرلی تمپل (۱۹۶۰) بود.

تمپل نیز مانند بسیاری از بازیگران کودک دیگر، با رسیدن به نوجوانی افول کرد. او در سال ۱۹۵۰ فعالیت‌های سینمایی را کنار گذاشت و از آن پس بیشتر به کارهای خیریه پرداخت.

لئو نیکلایویچ تولستوی (به روسی : Лев Никола́евич Толсто́й)، نویسنده و فعال سیاسی اجتماعی روس متولد ۹ سپتامبر ۱۸۲۸ میلادی در یاسنایا پالیانا از توابع تولا است . تولستوی در روز ۲۰ نوامبر ۱۹۱۰ میلادی درگذشت و در زادگاه خویش به خاک سپرده شد.

تولستوی یکی از مشهورترین نویسندگان و بزرگ‌ترین شخصیت‌های تاریخ روسیه می‌باشد. رمان‌های "جنگ و صلح" و "آنا کارنینا" جایگاه او را در بالاترین رده ادبیات داستانی جهان تثبیت کرده‌اند. لئو نیکلایوویچ تولستوی به حدی در کشورش مشهور و محبوب است که اخیرأ سکه طلای یادبودی به‌احترام وی ضرب شده‌است. تولستوی به رغم شهرت و محبوبیتی که با انتشار آثارش کسب کرد زندگی خود را به شدت تغییر داد و به ساده زیستن روی آورد.

تولستوی در سال ۱۸۶۲ با دختر هیجده‌ساله‌ای به‌نام سوفیا آندر ژونا برس (۱۸۴۴ - ۱۹۱۹)، ازدواج کرد و رمان‌های جاودانه‌ای به نام "جنگ و صلح" و "آنا کارنینا" را تألیف و منتشر ساخت. پشتیبانی همسر جوانش از فعالیت‌های ادبی تولستوی که به روایتی ۱۴۰۰ صفحه از پیش نویس "جنگ و صلح" را بیش از هفت بار پاکنویس کرده‌است، شایسته احترام است. رابطهٔ این دو عاشقانه، ولی پرتنش بود.

آلبرت اینشتین (۱۴ مارس ۱۸۷۹ - ۱۸ آوریل ۱۹۵۵) فیزیک‌دان نظری زادهٔ آلمان بود. او بیشتر به خاطر نظریه نسبیت و بویژه برای هم‌ارزی جرم و انرژی (E=mc2) شهرت دارد. علاوه بر این، او در بسط تئوری کوانتوم و مکانیک آماری سهم عمده‌ای داشت. اینشتین جایزه نوبل فیزیک را در سال ۱۹۲۱ برای خدماتش به فیزیک نظری و به خصوص به خاطر کشف قانون اثر فوتوالکتریک دریافت کرد. او به دلیل تأثیرات چشمگیرش، به عنوان یکی از بزرگ‌ترین فیزیکدانانی شناخته می‌شود که به این جهان پا گذاشته‌اند.

در فرهنگ عامه، نام «اینشتین» مترادف هوش زیاد و نابغه بودن شده‌است. وقتی اینشتین پنج ساله بود، پدرش به او یک قطب‌نمای جیبی نشان داد و اینشتین پی برد که در فضای خالی چیزی بر روی سوزن تأثیر می‌گذارد. او بعدها این اتفاق را یکی از تحول‌آمیزترین اتفاقات زندگی‌اش توصیف کرد.

آلبرت اینشتین در ۱۴ مارس ۱۸۷۹ میلادی در ساعت ۱۱:۳۰ صبح به وقت محلی در یک خانواده یهودی در شهر اولم در ورتمبرگ آلمان ، واقع در ۱۰۰ کیلومتری اشتوتگارت بدنیا آمد . پدرش هرمان اینشتین یک فروشنده بود که بعدها یک کارخانه الکتروشیمیایی را تأسیس کرد و مادرش، پولین نی کوچ نام داشت. آنها در کنیسه اشتوتگارت-باد با یکدیگر ازدواج کردند.

چنگیز خان مغول (۱۱۶۲ یا ۱۱۶۷ تا ۱۸ اوت ۱۲۲۷ میلادی) با نام اصلی تموچین، خان مغول و سردار جنگی بود که قبایل مغول را متحد ساخت و با فتح قسمت زیادی از آسیا شامل چین، روسیه، ایران و خاورمیانه، و همچنین اروپای شرقی، امپراتوری مغول را پایه‌گذاری کرد. او پدربزرگ قوبلای‌خان اولین امپراتور از سلسله یوان در چین و همچنین هلاکو خان -نخستین ایلخان ایران- بود.

چنگیز با نام تموچین در سالهایی بین ۱۱۶۲ تا ۱۱۶۷ میلادی به دنیا آمد. او نخستین پسر یسوگی، رئیس قبیله کیاد، از خاندان برجی‌گین بود. در زمان یسوجی و آغاز احوال چنگیز، اقوام مغول و تاتار یکی و مطیع دیگری نبودند و هر یک از خود دارای رئیس قبیله جداگانه‌ای بودند و پیوسته میان ایشان جنگ و خصومت بود. تموچین در سیزده سالگی پدرش را از دست داده بود، افزون بر اینکه اقوام زیر اطاعت پدرش از وی روی گرداندند، اقوام دیگر نیز با وی و خانواده اش به خصومت برخاستند. تموچین در نوجوانی رنجهای فراوانی را متحمل گشت حتی چندین مرتبه گرفتار و محبوس نیز گشت. تموچین از همان نوجوانی روحی نا آرام و ماجراجو داشت، چون میدید که خویش و بیگانه از وی بیزارند، درصدد یافتن پشتیبان برآمد که بتواند موقتا در زیر سایه وی پناه ببرد. سرانجام به سراغ یکی از دوستان پدرش بنام اونگ‌خان رفت. اونگ‌خان نیز تموچین را بیاد دوستی با پدرش بخوبی پذیرفت و در میان قبیله خود برایش جای داد و در وی به چشم عزت و احترام نگریست و چنان نوازش کرد که بیشتر از آن متصور نبود.

ناپلئون یکم یا ناپلئون بناپارت (۱۵ اوت ۱۷۶۹ - ۵ مه ۱۸۲۲) نخستین امپراتور فرانسه (در سال‌های ۱۸۰۴ تا ۱۸۱۵ میلادی) بود. وی، در جزیره کرس در خانواده‌ای پرجمعیت بدنیا آمد. در آن زمان، این جزیره، جزء حکومت جنوا (واقع در ایتالیای امروزی) بود. اما بعدها به اشغال فرانسه در آمد.

ناپلئون که در ابتدا، سرهنگی گمنام بود، پس از انقلاب فرانسه، به یکباره قدرت گرفت و وارث انقلاب شد. در ابتدا، به ایتالیا حمله کرد و با حمایت مردم این کشور، آنجا را از دست حکومت اتریش خارج نمود. سپس به مصر رفت و به سلطه مملوک‌های مصری نیز پایان بخشید و سوریه را نیز ضمیمه خاک کشور خود کرد. در بازگشت به فرانسه با کمک دو برادر خود لوسین و ژوزف مجلس را منحل کرده و خود را امپراتور نامید. سپس پروس، هلند، لهستان، بلژیک و نیز سرزمین اتریش را تسخیر کرد. در جنگ دریایی با انگلیس شکست خورد. اما اسپانیا و پرتغال را هم به متصرفات خود افزود. آنگاه عازم روسیه شد و تا مسکو پیش رفت. ضمن اینکه در این دوره طی قرارداد فین کن اشتاین با فتحعلی شاه (حاکم ایران) که با روسها در جنگ بود همکاری نمود. اما بعد از انکه اتحادیه سوم را شکست داد با امپراتور روسیه علیه بریتانیا متحد گردید و با قرارداد صلح تیلسیت با روسیه آشتی و به فتحعلی شاه شاه ایران خیانت نمود.

ارنستو رافائل گوارا دلاسرنا ( ۱۴ ژوئن ۱۹۲۸ روساریو، استان سانتا فه - ۹ اکتبر ۱۹۶۷) که بیش‌تر به‌نام چه‌گوارا یا ال‌چه شناخته می‌شود، پزشک، چریک، سیاست‌مدار و انقلابی مارکسیست، درِ آرژانتین زاده شد.

گوارا یکی از اعضای جنبش ۲۶ ژوئیه ِ فیدل کاسترو بود. این جنبش در سال ۱۹۵۹ قدرت را در کوبا به‌دست آورد. چه‌گوارا چندین پست مهم در دولت جدید کوبا از جمله سفیر، رییس بانک مرکزی و وزیر صنایع را بر عهده داشت و پس از آن با امید برانگیختن انقلاب در دیگر کشورها کوبا را ترک کرد. وی ابتدا در سال ۱۹۶۶ به جمهوری دموکراتیک کنگو رفت و سپس به بولیوی سفر کرد. در اوایل اکتبر ۱۹۶۷ چه‌گوارا در بولیوی طی عملیاتی که توسط سازمان سیا طرح‌ریزی شده بود دستگیر شد. برخی باور دارند که سیا ترجیح می‌داد گوارا را برای بازجویی زنده در دست داشته باشد، اما در هر صورت او به‌وسیلهٔ ارتش بولیوی در نزدیکی وایه‌گرانده در مدرسه روستای لا ایگه را در سانتا کروز دلاسیه‌را به دستور بارریه نتوس دیکتاتور نظامی کشته شد.

پس از مرگ چه‌گوارا، او به عنوان یک تئوریسین، متخصص در فنون جنگی، و جنگ‌آور تبدیل به قهرمان جنبش‌های انقلابی سوسیالیستی در سراسر جهان شد.

فیدِل کاسترو روث [به اسپانیایی: Fidel Castro Ruz] در اوت ۱۹۲۶در شهر بیران واقع در استان سابق اورینته به دنیا آمد. خانوادهٔ او از زمین‌داران مرفه بودند. او بعد از گذراندن دوره ابتدایی در روستا به مدرسه‌ای خصوصی واقع در شهر سانتیاگو در کوبا و بعد هاوانا رفت و سپس از دانشکده حقوق دانشگاه هاوانا فارغ‌التحصیل شد.

کاسترو زمانی که دانشجو بود به یک گروه دانشجویی پیوست که علیه فساد سیاسی مبارزه می‌کرد. او در سال ۱۹۴۷ عضو حزب مردم کوبا شد که به حزب ارتدوکس هم شهرت داشت. وی سپس رهبر جناح چپ حزب شد و همان سال داوطلب عضویت در یک گروه مسلح برای مبارزه علیه دیکتاتوری رافائل تروخیو در جمهوری دومینیکن شد. این گروه نتوانست از کوبا خارج شود.
فیدل کاسترو بارها در طرح‌ریزی و اجرای این‌گونه نقشه‌های ضد امپریالیستی نقش داشت. او در ۱۹۵۹ توانست، نظام فالگنسیو باتیستا را شکست دهد.

مارلون براندو (۳ آوریل، ۱۹۲۴ - ۱ ژوئیه، ۲۰۰۴) بازیگر آمریکایی برندهٔ جایزه اسکار و ستایش شده‌ترین بازیگر تاریخ سینمای جهان است.
او یکی از تاثیرگزارترین بازیگران تاریخ سینما است. بسیاری بهترین نقش او را "پدر خوانده" می‌دانند. این بازیگر آمریکایی در بین بسیاری از علاقمندان به سینما و منتقدان به عنوان «بهترین بازیگر تاریخ سینما» شناخته می‌شود. آنچنان که خودش بیان کرده هرگز فکر نمی کرده در جهان سینما به چنین شهرتی برسد و می گوید همه چیز اتفاقی شد.
او در دوران نوجوانی وارد آکادمی نظامی شد، ولی آن را نیمه تمام گذاشت و بعد ها به آکادمی بازیگری استلا آدلر (زنی که تا کنون یکی از بزرگترین استادان بازیگری مخصوصا در رشته تاتر شناخته می شود) رفت ، و سپس به تئاتر برادوی راه یافت.

یاسر عرفات (۴ اوت ۱۹۲۹ قاهره، مصر - ۱۱ نوامبر ۲۰۰۴ در بیمارستان نظامی پرسی، حومه پاریس) با نام کامل محمد عبدالرحمان عبدالرئوف القدورة الحسینی و کنیه أبو عمّار رهبر فلسطینی بود. او رئیس حکومت خودگردان فلسطین از هنگام تشکیل در ۱۹۹۶، رئیس سازمان آزادی‌بخش فلسطین از سال ۱۹۶۹ و رئیس و بنیانگذار جنبش فتح از سال ۱۹۵۹ تا هنگام مرگ بود.

عرفات بیشتر عمر خود را در مبارزه با اسرائیل طی کرد، اما در سال ۱۹۸۸ با قبول قطعنامه ۲۴۲ شورای امنیت موضع خود را در مورد اسرائیل تعدیل کرد. وی در مذاکرات تاریخی اسلو شرکت کرد که نتیجه آن به وجود آمدن مناطق خودگردان فلسطین و در آینده کشور مستقل فلسطینی خواهد بود.وی در سال ۱۹۹۴ همراه با شیمون پرز و اسحاق رابین به خاطر مذاکرات انجام شده در اسلو جایزه صلح نوبل گرفت.

۶ روز پس از انقلاب ۱۳۵۷ یاسر عرفات اولین مهمان خارجی ایران بود. هواپیمای او با وجود تعطیلی فرودگاه مهرآباد بر زمین نشست و به محض ورود در پاسخ به دلیل اطلاع ندادن سفرش گفت: «آدم برای رفتن به خانه‌اش اجازه نمی‌گیرد».
ابوعمار سپس به مدرسه علوی رفت و با سید روح الله خمینی دیدار کرد. او سپس به بهشت زهرا رفت و در سخنرانی‌اش گفت: «به موشه دایان گفتم آمریکا مال تو، من به ایران تکیه می‌کنم.» او یک هفته در ایران ماند و به مشهد و خوزستان هم سفر کرد.
عرفات در زمان حمله عراق به کویت از صدام حسین حمایت کرد این اقدام او باعث کاهش حمایت از او دربین کشورهای حاشیه خلیج فارس شد.

گایوس ژولیوس سزار، ژول سزار یا قیصر (۱۲ یا ۱۳ ژوئیه ۱۰۰ (پیش از میلاد) - درگذشته ۱۵ مارس ۴۴ (پیش از میلاد)) دیکتاتور و رهبر نامدار سیاسی و نظامی جمهوری روم بود. او در کنار کراسوس و پومپی یکی از فرماندهان سه‌گانه روم بود. اکثر مورخان گشایش سرزمین گل به دست او را یکی از مهمترین وقایع دوران باستان و آغازگر شکل گیری تمدن کنونی فرانسه می‌دانند. او همچنین رهبری نخستین لشکرکشی روم به بریتانیا را در دست داشت، اگرچه گرفتاری‌هایش با سنا و پومپی آن را بی‌سرانجام گذارد. او همچنین لژیون‌هایش را به آن‌سوی رود روبیکون رهبری‌نمود.

وی در پی جنگی داخلی که در ۴۹ (پیش از میلاد) به راه‌انداخت فرمانروای بی‌چون و چرای روم گشت. پس از آن به اصلاحاتی کلان در جمهوری روم دست‌زد و راه به سوی خودکامگی پیمود. این کارها دوست پیشین سزار مارکوس یونیوس بروتوس و دسته‌ای دیگر از سناتورها را به کشتن سزار برانگیخت. کشتن سزار چندی بیشتر جمهوری روم را پایدار نگهداشت. دو سال پس از مرگ او، سنای روم وی را یکی از خدایان روم شناخت.

ژنرال کلر لی (6 سپتامبر 1893 - 27 ژوئیه 1958)، خلبان نظامی ارتش آمریکا بود که فرمان "پرواز ببرها" را در طول جنگ جهانی دوم صادر کرد.
ژنرال کلر لی در سال 1937 بازنشسته شد.

لوچیانو پاواروتی (شنبه ۱۲ اکتبر ۱۹۳۵ در مودنا، ایتالیا - صبح پنجشنبه ۶ سپتامبر ۲۰۰۷ در مودنا، ایتالیا)، از خواننده‌های تنور (Tenor) بسیار مشهور اپرا بود. پدرش یک خواننده آماتور ارتش موسولینی و یک نانوا بود . او در جوانی عاشق فوتبال و یکی از اعضای تیم فوتبال شهر بود. بعد از سالها تمرین صدا و نمایش‌های آماتوری، با پدرش برای شرکت در مسابقات بین‌المللی لینگلین به شهر والس رفت و موفق به کسب جایزه اول این مسابقه گردید و این مقدمه‌ای شد که اولین نقش حرفه‌ای‌اش را سال ۱۹۶۱ با عنوان رودولفو اپرای خواننده دوره گرد اثر جیاکومو پوچینی، در سالن اپرای رجیو امیلیا اجرا کند.

پاواروتی در گروهی به نام «پاواروتی و دوستان» که در آن خوانندگان مشهور بین‌المللی پاپ دنیا از جمله برایان آدامز، آناستازیا، سلین دیون، التون جان، اریک کلاپتون، انریکو ایگلیسیاز، ریکی مارتین، استینگ و بسیاری دیگر به او ملحق شده بودند، کنسرت‌های خیرخواهانهٔ زیادی جهت کمک به کودکان جنگ‌زده اجرا کرد.

جورج واکر بوش (George Walker Bush) رئیس جمهور سابق ایالات متحده آمریکا و چهل و سومین رئیس جمهور (۲۰۰۹-۲۰۰۱) این کشور بود. وی تا قبل از آغاز ریاست جمهوری در ۲۰ ژانویه ۲۰۰۱ بین سال‌های ۱۹۹۵ تا ۲۰۰۰ به عنوان چهل و ششمین فرماندار تگزاس خدمت کرد.
بوش بزرگترین پسر جورج هربرت واکر بوش چهل و یکمین رئیس جمهور آمریکا و باربارا بوش بانوی اول ایالات متحده بین سال‌های ۱۹۸۹ تا ۱۹۹۳ است. وی پس اتمام تحصیلاتش در دانشگاه ییل به کار در تجارت نفت خانواده خود پرداخت. در سال ۱۹۷۸ در حالی که به تازگی با لورا ولش ازدواج کرده بود تلاش ناموفقی را برای ورود به مجلس نمایندگان آغاز کرد. سپس مدیریت یک تیم بیسبال به نام رنجرز تگزاس را بر عهده گرفت و در سال ۱۹۹۴ با شکست "ان ریچاردز" در انتخابات ایالتی تگزاس به فرمانداری برگزیده شد. در سال ۲۰۰۰ و در جریان یک انتخابات نزدیک و بحث برانگیز بوش به عنوان کاندیدای حزب جمهوری خواه به سمت ریاست جمهوری رسید.

هانری کارتیه برسون (۲۲ آگوست ۱۹۰۸ در شانتلو، فرانسه - ۳ آگوست ۲۰۰۴) عکاس فرانسوی بود که در ابداع و گسترش فوتوژورنالیسم (عکاسی خبری) و همچنین عکاسی لحظه ای و خیابانی نقش اساسی داشت. وی با دوربین مشهور لایکای ۳۵ میلیمتری خود به اقصی نقاط دنیا سفر می کرد و با صبر و تقریبا به صورتی نامحسوس صحنه‌ها را ثبت می کرد. توانایی منحصر بفردش در ثبت «لحظه قطعی» (The Decisive Moment)، چشم دقیقش برای طراحی صحنه، شیوه منحصربفرد کارش و بیان ادبی اش در تئوری و عملی عکاسی٬ وی را بعنوان یک شخص افسانه‌ای در میان فتوژورنالیست‌های همدوره اش مطرح کرد.

والاترین نکته کار برسون نگرش ژرف به احساسات و ویژگیهای انسان و نشان دادن آن در قاب تصویر است که نمی‌تواند از روی شانس و اقبال بدست آمده باشد و تنها از استعدادی نادر برمی آید. لحظه قطعی و شکار لحظات تنها در این تعریف می‌تواند به سطحی هنری ارتقا یابد.
برسون در کتاب«لحظه قطعی» نوشته‌است:
«در عکاسی کوچکترین چیزها می‌توانند بزرگترین سوژه‌ها باشند، ویژگی‌های کوچک انسان می‌توانند به موضوعی مهم بدل شوند.»

اُسامه بن محمد بن عوض بن لادِن متولد ۱۹۵۵ یا ۱۹۵۷ در ریاض-عربستان سعودی یکی از اعضای خاندان بن لادن و بنیانگذار و رهبر گروه تروریستی القاعده است.
اسامه بن لادن در ارتباط با حملات تروریستی بسیاری در سرتاسر جهان از جمله بمب گذاریهای ۷ اوت ۱۹۹۸ در سفارتخانه‌های آمریکا در دارالسلام (تانزانیا) و نایروبی (کنیا)، حمله به کشتی جنگی یواس‌اس کول (USS Cole)، حمله ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ به مرکز تجارت جهانی و پنتاگون تحت تعقیب پلیس فدرال آمریکا قرار دارد.

در ۱۵ ژانویه ۲۰۰۹، در خلال جنگ غزه، یک پیام صوتی از وی در وب‌گاه شبکه خبری الجزیره منتشر شد که مخاطبان را به جهاد و مبارزه علیه اسرائیل و آزادی نوار غزه از دست ارتش اسرائیل فرا می‌خواند. هم‌اکنون تصور می‌رود که وی در مرز بین افغانستان و پاکستان به سر می‌برد.

در ژانویه ۲۰۱۰ وزرات خارجه آمریکا عکسی بازسازی شده را منتشر کرد که تصویر بن لادن را بصورت یک فرد مسن با تغییرات ظاهری احتمالی نشان می دهد.

لیو شیانگ متولد 13 ژوئیه 1983 در شانگهای چین، دارنده ی مدال طلای المپیک و رکورد جهانی 110 متر و قهرمان جهان است. او در سال 2004 برای اولین بار مدال طلای المپیک را در رشته ی میدانی برای چین به ارمغان آورد.

لیو یکی از بزرگترین ورزشکاران تجاری موفق چین است و یکی از نمادهای فرهنگی-ورزشی چین محسوب می شود. او اولین ورزشکار چینی است که موفق به رسیدن به "تاج سه گانه" [رکورد جهانی، قهرمان جهان و المپیک قهرمانی] از دو و میدانی شده است.

فردریش ویلهلم نیچه (۱۵ اکتبر ۱۸۴۴ میلادی - ۲۵ اوت ۱۹۰۰ میلادی) فیلسوف بزرگ آلمانی مکتب اگزیستانسیالیسم بود.

از مشهورترین عقاید وی نقد فرهنگ، دین و فلسفه‌ٔ امروزی بر مبنای سئوالات بنیادینی دربارهٔ بنیان ارزشها و اخلاق، بوده‌است. نوشته‌های وی نوع سبک تازه در زبان آلمانی محسوب می‌شد. نوشته‌هایی در نهایت ژرفی و ایجاز، آمیخته با افکاری انقلابی که نیچه خود روش نوشتاری خویش را گزین گویی‌ها می‌نامید.
او در ۱۵ اکتبر سال ۱۸۴۴ در روکن واقع در لایپزیک پروس به دنیا آمد. به دلیل مقارنت این روز با روز تولد فردریش ویلهلم چهارم که پادشاه وقت پروس بود، پدر او که معلم چند تن از اعضای خاندان سلطنت بود، به ذوق وطن‌خواهی از این تصادف خوشحال گردید و نام کوچک پادشاه را به فرزند خود نهاد. خود او بعدها که بزرگ شد در یکی از کتابهایش گفته:

«این مقارنت به هر حال به نفع من بود؛ زیرا در سراسر ایام کودکی روز تولد من با جشنی عمومی همراه بود.»

استیون آلن اسپیلبرگ (۱۸ دسامبر ۱۹۴۶) کارگردان معروف آمریکایی، برنده 3 جایزه اسکار و یکی از موفقترین کارگردانان تاریخ سینما، هم در میان منتقدان و هم در بین مردم عادی است. با این حال بعضی از منتقدین او را نمونه فیلمسازان بلک‌باستر (اهمیت وجه تجاری بر وجه هنری) می‌دانند.
او ابتدا فیلمهای حادثه‌ای می ساخت اما امروز او را به خاطر چالش هایش در ساخت فیلم هایی با مضامین هولوکاست، برده‌داری، جنگ و تروریسم می‌شناسند. نخستین فیلم بلند وی "دوئل" نام داشت. او اکنون موفقترین کارگردان سینما در زمینه تجاری است. او کارگردان و تهیه‌کننده موفق ترین فیلم‌ها در گیشه سینما بوده است و کارگردانان بسیاری از او تأثیر پذیرفته‌اند. در سال ۲۰۰۴ از دید مجله پریمیر و دیگر نشریات او قدرتمندترین و پرنفوذترین شخص در صنعت سینما بوده است و در پایان قرن بیستم مجله لایف او را پرنفوذترین شخص در این زمینه شناخت.
او 5 بار نامزد جایزه اسکار برای بهترین کارگردان شده که دو بار برای فیلم‌های "فهرست شیندلر" و "نجات سرباز رایان" برنده آن شده است. همچنین هفت فیلم او نامزد بهترین فیلم شده‌اند و درحالی که تنها "فیلم فهرست شیندلر" برنده شده است.

پابلو روئیس پیکاسو (به اسپانیایی: Pablo Ruiz Picasso) نقاش، طراح صحنه، پیکرتراش، گراورساز و سرامیک‌کار اسپانیایی و یکی از برترین و تاثیرگذارترین هنرمندان سده ۲۰ میلادی بود. او به همراه ژرژ براک نقاش و پیکرتراش فرانسوی، سبک کوبیسم را پدید آورد. از جمله آثار مشهور او می توان به "دوشیزگان آوینیون" و "گرنیکا" اشاره کرد. پیکاسو بیشتر عمر خود را در فرانسه به سر برد.

او در مجسمه سازی، قلم زنی، حکاکی روی چوب و معماری تبحر داشت. پیکاسو علاقه خاصی به زنها داشت و غیر از اینکه در زندگی غرق آنها بود، تا مدت‌ها نقاشی‌های وی مشخصآ تنها راجع به زنها بود. دوره اول هنری وی در طبقه بندی‌ها بنامهای Blue & Rose میباشد. در دوران آبی سبک کاری وی اغلب شامل سایه‌های آبی کشیده شده از اجسامی بود که تنها به نیمی از آنها به تصویر کشیده می شد. در دوران رز از آبی به سمت صورتی تمایل پیدا کرد و نقاشی‌های وی به دنیای واقعی نزدیکتر شدند. او سپس به سبک کوبیسم روی آورد که در آن اشیا را توسط اشکال ساده هندسی به تصویر کشاند. آخرین دوره کاری پیکاسو دوره سورئالیستی است که از ۱۹۲۴ آغاز می‌شود. با این وجود همیشه فاصله اش را با سورئالیستها حفظ کرد. پیکاسو و هنرمندان سورئالیست جهان در اصول بنیادی، بدین معنا که 'هنر قادر است آنچه را که طبیعت و عقل نمی توانند ابراز کنند نشان دهد'، موافقت داشتند ولی اختلاف اساسی بسیاری بین پیکاسو و سورئالیست‌ها وجود داشت. به عقیده آنها ، پیکاسو به دنیای خارج و مضمون وابستگی بسیار دارد و از دنیای اوهام و رویاها بسیار دور است.

آبراهام لینکلن (۱۲ فوریه ۱۸۰۹ - ۱۵ آوریل ۱۸۶۵) شانزدهمین رئیس‌جمهور آمریکا بود. آبراهام لینکلن به عنوان نخستین رئیس جمهور از حزب جمهوری خواه آمریکا انجام وظیفه می کرد. امروز او بدین جهت مشهور است که به تاریخ برده داری در آمریکا خاتمه داد و ایالات متحده آمریکا را با نظارت بر مسائل مربوط به جنگ در طی جنگ داخلی آمریکا پا برجا نگه داشت. او ژنرالها را انتخاب کرد و استراتژی آنها را تایید نمود، افسران ارشد غیر نظامی را برگزید، بر دیپلماسی، عزل و نصب و فعالیتهای حزب نظارت کرد، و از طریق پیامها و سخنرانیها نظرات عموم را جمع آوری نمود. توان بالای او در سخنوری قدرت تأثیر گذاری او را افزایش می‌داد. نطق گتیسبرگ وی تأثیر ماندگاری بر ارزشهای آمریکا داشت.

لینکلن می‌بایست برای حفظ آمریکا برده داری را نابود می‌کرد و این کار را با اعلامیه آزادی بردگان و متمم سیزدهم قانون اساسی ایالات متحده به انجام رساند. او شخصاً مسئولیت «بازسازی» را به عهده گرفت و در پی این بود که هرچه سریعتر کشور را دوباره یکپارچه سازد. از طرفی «جمهوریخواهان تندرو» که طرفدار سیاستهای سختگیرانه تر بودند با او به مخالفت برخاستند.

تاریخ نویسان بر این باورند که لینکلن بر نهادهای سیاسی و اجتماعی آمریکا تأثیری ماندگار بر جای نهاد، به ویژه اینکه این روال را در پیش گرفت که تمرکز قدرت را در دولت فدرال افزایش دهد و از قدرت دولتهای ایالتی بکاهد. اعتبار او مدیون نقش در تعریف مسائل بزرگ و مهم، سازمان دهی جنگ داخلی و پیروزی در آن، از بین بردن برده داری، تجدید نظر در ارزشهای ملی، تشکیل حزب سیاسی نوین و حفظ آمریکا است. ترور او در نگاه میلیونها تن از مردم آمریکا شهادت محسوب شد.

مائو تسه تونگ (مائو زدونگ یا مائو تسه دون نیز تلفظ می‌شود) تئوریسین مارکسیست لنینیسم و سیاست‌مدار انقلابی کمونیست بود . وی جمهوری خلق چین را در سال ۱۹۴۹ با شکست دادن نیروهای چیانگ کای شک، رئیس‌جمهور وقت چین بنیان گذاشت. او تا پایان عمر در راس حکومت جمهوری خلق چین قرار داشت و این کشور جهان سومی را به یکی از مهم‌ترین کشورهای دنیا در عرصهٔ سیاست و اقتصاد تبدیل کرد، گرچه روشهایی که وی در پیش گرفت مورد انتقاد برخی است.
برداشت مائو از مارکسیسم که به نقش برجستهٔ دهقانان و روستائیان در انقلاب کارگری ایمان داشت و بر اهمیت فرهنگ به عنوان عنصری که می‌تواند بر اقتصاد سوسیالیستی تأثیر گذارد، به مائوئیسم معروف است. از او به عنوان یکی از تأثیرگذارترین و مهم‌ترین شخصیت‌های سیاسی دنیا در قرن بیستم نام برده می‌شود.

در سال ۱۹۲۱ حزب کمونیست چین در شانگ‌های سازمان‌دهی شد. مائو عضو اصلی آن حزب شد و در هونان رهبری طرفداران این حزب را به عهده گرفت‌. حزب جدید در یک بخش پیشرو شکل گرفت‌. مائو در بخش پیشرو در شانگهای، هونان و کانتون و سازمان‌های کارگری و رعیتی فعالیت‌های زیادی انجام داد و یک موسسه آموزشی برای کارگران و کشاورزان تأسیس کرد.
در همان سال چیانگ کای شک بعد از مرگ سون یات سن سیاست‌مدار و رهبرانقلابی حکومت چین کنترل حکومت را به دست گرفت‌. عقاید چیانگ کای شک با خط مشی سون یات سن مغایرت کامل داشت و سال بعد کنترل ارتش ناسیونالیستی را به عهده گرفت‌. در سال ۱۹۲۷ چیانگ کای شک حکومت و عوامل آن را از کمونیست‌ها پاک کرد و افرادی که جزء حزب کمونیست بودند اخراج و زندانی شدند. او مائو را نیز به کوه‌های جنوب چین تبعید کرد، حزب کمونیست چین دست از فعالیت نکشید و یک ارتش پارتیزانی را تشکیل داد. سال ۱۹۲۷ مائو حرکت و جنبش کشاورزان را که خودش باعث آن بود، در هونان رهبری کرده و عقاید بالقوه‌اش را به بالفعل تبدیل کرد.

چوان‌لای (۱۸۹۸ - ۱۹۷۶) سیاست‌مدار و رهبر سیاسی چینی و اولین نخست‌وزیر جمهوری خلق چین از ۱۹۴۹ تا پایان عمرش در ۱۹۷۶ بود. او به سیاست‌های معتدل و بخصوص ایفای نقش در معتدل کردن اوضاع پس از انقلاب فرهنگی شهرت دارد.

با تاسیس دولت جمهوری خلق چین (1949) چو ان لای نقش نخست وزیر و وزیر امور خارجه را قبول کرد. در ژوئن 1953، او پنج اظهارنامه برای صلح را درست کرد. چو هیئت نمایندگان جمهوری خلق چین به کنفرانس ژنو (1954) و به کنفرانس باندونگ (1955) را سرپرستی کرد. چو سر راه به باندونگ از یک کوشش قتل (بمب ساعتی در هواپیما) به وسیله حزب ملی چین و دولت چیانگ کای‌شک جان به در برد.

کانون اصلی توجه چو پس از نخست‌وزیر شدن اقتصاد چین بود. او اصلاحات زیست محیطی را اول بار در چین آغاز کرد. در 1958، مائو تسه تونگ جهش بزرگ به جلو را با اهداف غیر واقع‌بینانه افزایش دادن تولید صنعت شروع کرد و به عنوان یک مدیر عامه‌پسند ، موضع خود را حفظ کرد.

انقلاب فرهنگی چین (1966-1976) یک ضربه بزرگ به چو بود. در مراحل بعد انقلاب فرهنگی چین در 1975، او را تحت فشار گذاشت.
چو برای خنثی کردن فشار انقلاب فرهنگی چین بر "چهار نوسازی" بسیار تلاش کرد که زیان انقلاب فرهنگی چین را خنثی کند.

یوهان ولفگانگ فون گوته (۲۸ اوت ۱۷۴۹ در فرانکفورت - ۲۲ مارس ۱۸۳۲ در وایمار) شاعر، ادیب، نویسنده، نقاش، محقق، انسان‌شناس، فیلسوف و سیاست‌مدار آلمانی بود. او یکی از کلیدهای اصلی ادبیات آلمانی و جنبش وایمار کلاسیک و همچنین رمانتیسیسم به شمار می‌رود.

پدر گوته، یوهان کاسپار گوته (۱۷۱۰-۱۷۸۲) همراه با خانواده‌اش در یک خانه بزرگ در فرانکفورت زندگی می‌کرد که آن زمان قسمتی از امپراتوری مقدس روم بود. مادر گوته نیز کاترینا الیزابت گوته (تِکستور سابق) از خانواده‌های سرشناس فرانکفورتی بود.
یوهان ولفگانگ در کنار پدرش و معلم خصوصی‌اش بسیاری از معلومات از جمله زبان‌های لاتین، یونانی، فرانسوی، انگلیسی و عبری را فرا گرفت.

او بین سالهای ۱۷۶۵-۱۷۶۸ در لایپزیگ به تحصیل حقوق پرداخت و در آنجا به اشعار کریستین فورشتگوت گلرت علاقه پیدا کرد. پس از سال ۱۷۶۸، گوته به زادگاه‌اش بازگشت و مدتی نیز در دارمشتات بود.

لائوتسه، فیلسوف افسانه‌ای چین است که گمان می‌رود در قرن ششم قبل از میلاد زیسته است.
بسته به نوشتارهای باقی‌مانده او را Laotse یا Lao-Tse یا Lao-tzu نیز می‌خوانند.

لائوتسه خالق و پدیدآورنده مکتب تائوئیسم به شمار می‌رود و مشهورترین کتاب نوشته شده در فلسفه تائو ته جینگ به او نسبت داده می‌شود.

این جمله ی فلسفی از لائوتسه بسیار معروف است:
«گلدان تنها به یمن تهی بودنش مفید است. فضای خالی موجود در دیوار است که به کار پنجره می‌آید. به این طریق، خلاء موجود در اشیا است که آنها را مفید می‌سازد.»

نورما جین مورتنسون معروف به مِریلین مونرو بازیگر، خواننده و مانکن مشهور آمریکایی بود. مریلین مونرو در روز ۱ ژوئن سال ۱۹۲۶ میلادی در لس آنجلس به دنیا آمد. در ۹ سالگی به یتیم خانه سپرده شد و دو سال در آنجا بود، سپس در ۱۶ سالگی دوباره مجبور شده به یتیم خانه بازگردد. برای نجات از یتیم خانه در ۱۶ سالگی با گریس مک کی که گارگر کارخانه بود، ازدواج کرد.
او پس از اینکه مدتی مدل عکاسی و نقاشی بود و بعد از چند بازی در نقش‌های کوچک، به خاطر زیبایی، استعداد طنزآمیز و توانایی بازیگری‌اش، توانست به یکی از مشهورترین ستارگان سینما و نماد جذابیت و زیبایی قرن بیستم تبدیل شود.

مونرو پیش از ورود به سینما، مدل عکاسی و سپس مدل نقاشی به نام ارل مورن شد. با تصویر "پن اپ" وی روی جلد مجله پلی بوی بود که این مجله به شهرت فراوان بین خاص و عام رسید.

سالوادور فلیپه ژاسینتو دالی دومنک (۱۱ مه ۱۹۰۴ - ۲۳ ژانویه ۱۹۸۹) نقاش فراواقع‌گرای اسپانیایی بود. دالی طراحی ماهر بود که بیشتر به خاطر خلق تصاویری گیرا و خیالی در آثار فرا واقع‌گرایش به شهرت رسید. مهارت وی در نقاشی اغلب به تاثیر نقاشان رنسانس نسبت داده می‌شود. معروف‌ترین اثر سالوادور دالی به‌نام تداوم حافظه در سال ۱۹۳۱ خلق شد. وی همچنین در عکاسی، مجسمه‌سازی و فیلم‌سازی نیز فعالیت داشت. وی با والت دیسنی تهیه‌کننده و کارگردان شهیر آمریکایی در ساخت کارتن کوتاه و برنده جایزه اسکار «دستینو» که در سال ۲۰۰۳ و پس از مرگ وی منتشر شد، همکاری داشت. دالی همچنین با آلفرد هیچکاک در ساخت فیلم «طلسم شده» (۱۹۴۵ میلادی) همکاری کرد.

دالی شدیدا فردی خیال‌پرداز بود و علاقه وافری به انجام کارهایی عجیب برای جلب توجه دیگران داشت. این قبیل کارها اغلب برای کسانی که به هنر وی علاقه داشتند خسته‌کننده بود و به همان اندازه برای منتقدین وی، آزاردهنده به شمار می‌رفت. این نوع رفتار غیرعادی دالی گاهگاهی توجه افکار عمومی را بیشتر از آثار هنری وی جلب می‌کرد و در نتیجه، این رسوایی و بدنامی تعمدی منجر به شناخت گسترده عامه مردم و تقاضا برای خرید آثار وی توسط طیف گسترده‌ای از مردم شد.

در نوامبر ۱۹۸۸ دالی به علت عارضه قلبی در بیمارستان بستری شد و در تاریخ ۵ دسامبر ۱۹۸۸ «خوان کارلوس اول» پادشاه اسپانیا که خود را همیشه از مریدان سرسخت دالی برمی‌شمرد، از وی عیادت کرد. در ۲۳ ژانویه سال ۱۹۸۹، هنگامی که قطعهٔ محبوبش از اپرای «تریستن و ایزولده» اجرا می‌شد، سالوادور دالی به علت عارضه قلبی در سن ۸۴ سالگی در فیگوئرس از دنیا رفت. وی در سرداب موزه و تئاتر خود به خاک سپرده‌شد. مراسم تدفین وی در کلیسای سنت پره جایی که وی در آن غسل تعمید داده و در نزدیکی خانه‌ای که در آنجا متولد شده‌بود، برگزار شد.

تزی شی یا تزو شی (۲۹ نوامبر ۱۸۳۵- ۱۵ نوامبر ۱۹۰۸)، ملکه قدرتمند و پرنفوذ دودمان چینگ بود که ۴۷ سال (از سال ۱۸۶۱ تا زمان مرگ در سال ۱۹۰۸) در عمل حکمران چین بود.

او در ابتدا و دوران جوانی بعنوان صیغه امپراتور شیانگ فنگ به دربار راه یافت. تزوشی بتدریج در حرم رشد کرد و فرزندی را بدنیا آورد که بعد از مرگ شیانگ فنگ، تونگشی امپراتور چین شد. او در سال ۱۸۷۵ گوانجو از اقوام خود را بر مسند امپراتوری چین نشاند. او حکمرانی محافظه کار بود که اصلاحات گوانگجو را برنتافت و او را به حبس خانگی فرستاد. با مرگ او سلسله چینگ بعد از چند سال برچیده شد. او پیش از مرگش پویی دو ساله را به تخت امپراتوری نشاند.

ماری کوری (ماریا اسکلو دووسکا) در سال ۱۸۶۷ در ورشو پایتخت لهستان متولد شد. او در سن ۱۹ سالگی به پاریس رفت تا در آنجا به تحصیل در رشته شیمی بپردازد. در آنجا با فیزیکدان جوان فرانسوی به نام پیر کوری آشنا شد. این آشنایی به ازدواج انجامید. او به پیر کوری در انجام آزمایشهای عملی‌اش درباره الکتریسیته کمک می‌کرد.

زمانی که ماری کوری در سال ۱۸۹۵ در انباری چوبی کوچکی که آزمایشگاه او بود شروع بکار کرد، نه او و نه هیچ کس دیگر چیزی در باره عنصر شیمیایی رادیوم نمی‌دانست و این عنصر هنوز کشف نشده بود. البته یکی از همکاران پژوهشگر پاریسی و فیزیکدان فرانسوی، «هانری بکرل»، در آن زمان تشخیص داده بود که عنصر شیمیایی اورانیوم، پرتوهایی اسرار آمیز نامرئی از خود می‌افشاند.

آریل ساموئل مردخای شرایبر معروف به آریل شارون در ۲۷ فوریه ۱۹۲۸ در روستای کفر ملال به دنیا آمد. وی فرزند یک لهستانی بود که پس از مهاجرت به قفقاز به کشاورزی مشغول شده بود و در نهایت به فلسطین نقل مکان کرد.

در سال ۱۹۴۲ ، زمانی که فقط ۱۴ سال داشت به گروه هاگانا پیوست. گروه هاگانا در آن زمان اقدامات متعددی را برای خارج کردن فلسطینیان از خانه‌ها و زمین‌هایشان طراحی و پیاده سازی کرده بود و در صورت بروز مخالفت، مخالفین را به قتل می‌رساند. اینگونه گروه‌ها پس از تأسیس دولت، اولین هسته‌های ارتش اسرائیل را تشکیل دادند. شارون در سال ۱۹۴۷ به عضویت پلیس شهرک‌های یهودی نشین در آمد، سپس در بیست سالگی در جنگ ۱۹۴۷ شرکت کرد و سمت فرماندهی پیاده نظام را در بخش اسکندریه بدست آورد و در پی این جنگ از ناحیه شکم مجروح گردید.

شارون در همان سال ۱۹۵۲ در دانشگاه عبری اورشلیم تحصیلات خود را در رشته تاریخ و مسائل خاورمیانه آغاز کرد و سپس برای تکمیل تحصیلاتش به دانشکده حقوق در دانشگاه تل‌آویو رفت. وی در سال ۱۹۶۴ تصمیم گرفت برای ادامه تحصیل به فرانسه برود تا در رشته علوم سیاسی تحصیل کند.

پرنس چارلز (شاهزادهٔ ولز) پسر بزرگ ملکه الیزابت (ملکه پادشاهی متحد و قلمروهای همسود) است. پرنس چارلز در مقام ولیعهدی این سرزمین است و در صورت مرگ یا کناره گیری ملکه الیزابت، گزینه اول برای پادشاه شدن در پادشاهی متحد خواهد بود، اما لزوما فرمانروای قلمروهای همسود نخواهد گشت. وی از سال ۱۹۸۵ هم‌زمان با ولیعهد شدن، لقب شاهزادهٔ ولز را هم دریافت کرده است. همسر سابق او پرنسس دیانا، شاهزادهٔ معروف پادشاهی متحد بود که یک سال پس از طلاق از چارلز در سال ۱۹۹۷ کشته شد.

در خانواده سلطنتی بریتانیا رسم بر این بوده است که فرزندان پس از تمام کردن تحصیلات عمومی به آموزش نظامی مشغول شوند. اما پرنس چارلز نخستین کسی است که این رسم را کنار نهاد و به کالج ترینیتی در دانشگاه کمبریج رفت. وی در سال ۱۹۷۰ پس از تحصیل در حوزه‌هایی مانند مردم‌شناسی و باستان‌شناسی توانست با نمراتی ضعیف فارغ‌التحصیل شود. او پنج سال بعد مدرک کارشناسی ارشد را از همین دانشگاه دریافت کرد.

چارلز در جوانی و تا پیش از ازدواج با زنهای فراوانی رابطه عاشقانه داشته است که از جمله می‌توان به پرنسس سارا اسپنسر خواهر بزرگ‌تر پرنسس دیانا اشاره کرد. روابط وی با زنان همواره مورد توجه رسانه‌ها و گروههای مختلف بوده و وی از این جهت مورد انتقاد بوده است.

کوفی عنان، فرزند ویکتوریا و هنری رجینالدو است. عنان در بخش کفاندروس کوماسی غنا به دنیا آمد. او فرزند دوقلوی خانواده‌است. خواهر دو قلویش، افوآ عطا که در سال ۱۹۹۱ از دنیا رفت، در اسم میانی عطا با او شریک است، عطا در زبان‌های اکان فانته به معنای دوقلو است. همانند اغلب نام‌های اکانی، قسمت اول نام عنان، بیانگر روزی از هفته ‌است که در آن زاده شد: در واقع کوفی به معنای پسری است که در روز جمعه زاده شده‌است.
پدر او از فرمانداران محلی غنا و از اصیل‌زادگان قبیله فانته بود. عنان پس از تحصیل در رشته علوم و فنون در غنا سال ۱۹۵۹ به آمریکا رفت تا در کالج مک آلیستر مینه‌سوتا اقتصاد بخواند. او همچنین مدرک مدیریت‌اش را اوایل دهه هفتاد از ام‌آی‌تی گرفت.

او نخستین سمتش در سازمان ملل را سال ۱۹۶۲ و در سازمان بهداشت جهانی به‌دست آورد. مدیریت پرسنلی، مدیریت بودجه، قائم مقام اداره کمیساریای عالی پناهندگان، معاونت مالی دبیر کل و رهبری گروه حافظ صلح سازمان ملل، پست‌هایی بودند که او تا سال ۱۹۹۷ و رسیدن به دبیرکلی، آنها را تجربه کرد. در واقع، او نخستین دبیر کل سازمان است که با طی مدارجی در خود سازمان، به این سمت رسیده‌است. یک سال پیش از آن، انتصاب عنان در رأس عملیات گروه صلح‌بان در بوسنی، او را به یکی از مهم‌ترین رهبران سازمان ملل تبدیل کرده بود. او با همسرش نان لگرگرن که یک هنرمند و وکیل سوئدی است در کوزوو آشنا شد و با او ازدواج کرد.

Qi Baishi متولد 1 ژانویه 1864 و متوفی در 16 سپتامبر 1957 یک نقاش چینی بود.
او در نقاشی از سبک خاصی پیروی نمی کرد و موضوعات نقاشی های او شامل تقریبا همه چیز می شد.
حیوانات، منظره، چهره، اسباب بازی، سبزیجات، و ... برخی از موضوعات نقاشیهای وی می باشند.
وی در سال 1953 به ریاست انجمن هنرمندان چینی انتخاب شد و در سال 1957 در پکن درگذشت.

چین شی هوان (نوامبر یا دسامبر ۲۶۰ - ۱۰ سپتامبر ۲۱۰ (پیش از میلاد)) اولین پادشاه دودمان چین در میان سال‌های ۲۴۷ تا ۲۲۱ (پیش از میلاد) و سپس نخستین امپراتوری بود که چین را یکپارچه نمود و از ۲۲۱ پیش از میلاد تا سال مرگش بر آن سامان فرمان راند.

نام اصلی او یینگ ژنگ بود. میان سال‌های فرمان‌رواییش بر همه ی چین به او نام نخستین امپراتور را دادند. او به جز یکپارچه‌کردن چین به قانون‌گرایی نامور بود. او به همراهی مهتر رایزنانش "لی سی" یک سری اصلاحات و طرح‌ها را در چین پیاده کردن که نامدارترینش ساخت دیوار بزرگ چین بود. همچنین ساخت آرامگاهی بزرگ با ارتش سفالی و نیز سامانه انبوه راه‌های ملی که البته همه این‌ها به بهای جان‌هایی به پایان‌رسید. وی همچنین پس از استواری فرمانرواییش کنفوسیوس‌گرایی را منع‌ کرد و بسیاری از پیروان او را زنده به گور کرد و کتاب‌های ایشان را نهی‌نموده و به خاک‌سپرد.

او با همه خودکامگی‌اش نقشی محوری در تاریخ چین دارد، چرا که این کشور را یکپارچه ساخت و این یکپارچگی اگرچه گسسته ولی دو هزاره پایدار ماند.

هیدکی توجو (۳۰ دسامبر ۱۸۸۴- ۲۳ دسامبر ۱۹۴۸) از ژنرال‌های ارتش سلطنتی ژاپن بود. او متفکری اولتراناسیونالیست بود و چهلمین نخست وزیر ژاپن به حساب می‌آمد.

وی در دورهٔ امپراتوری هیروهیتو به عنوان نخست وزیر تعیین گردید و از ۱۸ اکتبر ۱۹۴۱ تا ژولای ۲۲ ۱۹۴۴ یعنی تقریباً در تمام طول جنگ جهانی دوم هیدکی نخست‌وزیر ژاپن بود. توجو در تاریخ ۲۳ دسامبر ۱۹۴۸ اعدام شد.

اگنس گونجا بویاجیو معروف به مادر ترزا (متولد ۲۶ اوت ۱۹۱۰ در اسکوپیه امپراطوری عثمانی ) راهبه کاتولیک آلبانیایی و تأسیس کننده ماموران امور خیریه در هند بود. وی در سال ۱۹۲۸ به هندوستان رفت و به گروه خواهران "لورتو" پیوست‌. به‌خاطر ارادتی که به "تِرِزا اهل آویلا"، راهبهٔ اسپانیایی و بنیانگزار یکی از جریانهای رهبانیت و خدمات خیرخواهانه داشت‌، نام ترزا را برای خود برگزید. در سال ۱۹۴۸ صومعه را ترک گفت تا پرستاری بیاموزد. مادر ترزا به خاطر خدمات انسان‌دوستانه‌اش سال ۱۹۷۹، جایزه نوبل صلح را به خود اختصاص داد و در سال ۲۰۰۳ از طرف پاپ ژان‌پل دوم آمرزیده شناخته شد.

ترزا در خاطرات خود می‌نویسد که ۵ سال اول کار او مملو از دشواری‌ها و مشقات زیادی بوده‌است. او درآمدی نداشت و از حامی ای برای دریافت غذا و مایحتاج برخوردار نبود. ترزا در این مدت دچار احساس تنهایی و شک و تردید و وسوسه‌ای برای بازگشت به زندگی نسبتا اسوده در دیر شد.

مادر ترزا در ۱۳ مارچ ۱۹۹۷ از مقام خود استغفا کرد و در ۵ سپتامبر همان سال زندگی را بدرود گفت. هنگام مرگ امور خیریه دارای بیش از چهار هزار راهبه و در ۱۲۳ کشور جهان مبلغ داشت. دولت هند به منظور قدردانی از زحمات مادر ترزا برای او مراسم رسمی ویژه ای به عمل آورد.

میخائیل سرگئه‌ویچ گورباچُف متولد ۲ مارس ۱۹۳۱ از سال ۱۹۸۵تا ۱۹۹۱ آخرین رهبر اتحاد شوروی بود. تلاش‌ها و اصلاحات او باعث پایان جنگ سرد شد، اما هم‌زمان یگانگی سیاسی حزب کمونیست اتحاد شوروی را نیز پایان داد و نهایتا باعث فروپاشی شوروی شد. گورباچف در سال ۱۹۹۰ جایزهٔ صلح نوبل را دریافت کرده است.

او به عنوان یکی از مقامات حزب کمونیست سفرهای بسیاری به خارج داشت و معروف است که این سفرها عمیقا دیدگاه‌های سیاسی و اجتماعی او را تحت تأثیر قرار داد. در ۱۹۷۵ او در صدر هیئتی به آلمان غربی رفت و در ۱۹۸۳ در صدر هیئتی از شوروی برای دیدار نخست وزیر پیر ترودو و اعضای مجلس عوام کانادا به این کشور رفت. در ۱۹۸۴ او به پادشاهی متحد بریتانیای کبیر و ایرلند شمالی سفر کرد و آن‌جا با نخست وزیر مارگارت تاچر نیز دیدار کرد. گورباچف در ۱۹۹۲ بنیاد گورباچف را تأسیس کرد. او در ۱۹۹۳ صلیب سبز بین‌الملل یکی از سه حامی مالی "منشور زمین"‌را تأسیس کرد. او در ضمن به باشگاه رم پیوست.

یکی از سه خواهر Soong که همراه با شوهران خود بودند. این سه خوار مهم ترین چهره های سیاسی در اوایل قرن 20 در چین بودند.

رابیندرانات تاگور (۷ مه۱۸۶۱- ۷ اوت۱۹۴۱) شاعر، فیلسوف، موسیقیدان و چهره‌پرداز اهل بنگال هند بود. نام‌ آوریش لقب شاعری اوست. وی نخستین آسیایی برنده جایزه نوبل بود. پدرش دبندرانات (مهاریشی) و مادرش سارادادیوی نام داشت. به تاگور لقب گوردیو (Gurdev) به معنای پیشوا داده‌اند. وی از سردمداران دیرین و مدافعان سرسخت استقلال هندوستان به‌شمار می‌آید.

رابیندرانات تاگور بزرگترین شاعر ایالت بنگال است، که به دو زبان هندی و بنگالی شعر می‌سرود و اشعار خود را به انگلیسی نیز ترجمه می‌کرد. هم سرود ملی هند و هم سرود ملی بنگلادش از تصنیفات تاگور است. او از کودکی اشعاری نغز می‌سرود و در زبان شبه قاره، انقلابی ادبی پدید آورد. به ویژه اشعار موسوم به گیتانجالی معروفیت فراوان دارد و به زبان‌های بسیاری ترجمه شده‌ است. تاگور با این اشعار در سال ۱۹۱۳ جایزه نوبل را در ادبیات دریافت کرد. او علاوه بر سرودن شعر، داستان و نمایشنامه نیز می‌نوشت و گاه تأملات خیال‌انگیز و عرفانی خود را روی بوم نقاشی می‌آورد.

تاگور در سراسر مشرق زمین محبوبیت داشت. او به ایران علاقه فراوان داشت و دو بار به ایران سفر کرد:
بار اول در اردیبهشت ۱۳۱۱ (بهار ۱۹۳۲) که به همراه عروس خود و دینشاه ایرانی (از پیشوایان پارسیان هند) به دعوت دولت ایران به این کشور سفر کرد و جشن هفتادمین زادروز او در تهران برگزار شد. تاگور در دیدار از تهران و شیراز با بسیاری از نویسندگان و سخنگویان ایرانی دوست شد. ملک‌الشعرای بهار در ستایش تاگور قصیده‌ای بلند سروده‌است. او در سال ۱۳۱۳ برای بار دوم به ایران سفر کرد.

اتو فون بیسمارک (۱ آوریل ۱۸۱۵، شونهاوزن (زاکسن-آنهالت امروزی) - ۳۰ ژوئیه ۱۸۹۸، فریدریشسروه در نزدیکی هامبورگ)، امیر بیسمارک-شونهاوزِن و دوک لاونبورگ و نخستین صدراعظم در تاریخ آلمان بود. بیسمارک در ۱ آوریل ۱۸۱۵ در شونهاوزن متوّلد شد. در گوتینگن به تحصیل حقوق پرداخت و پس از اینکه او به عنوان دیپلمات در همبستگی آلمانی، در سن پترزبورگ و در پاریس مشغول بود، در سال ۱۸۶۲ به عنوان نخست‌وزیر و وزیر امور خارجه پروس صدا زده شد.

بیسمارک، سال ۱۸۶۴ رهبری پروس را در جنگ آلمان-دانمارک بر سر اشلسویگ-هولشتاین، با اتّحاد به اتریش برعهده داشت. دو سال بعد هم وی، همین مسوًولیت را در جنگ پروس-اتریش که به نابودی همبستگی آلمانی و در نهایت به بیرون راندن اتریش از امپراتوری آلمان انجامید، با موفقیت به پایان رسانید. سال ۱۸۶۷، همبستگی آلمانی شمالی تاسیس شد که در آن بیسمارک به عنوان صدراعظم صدا زده شد. در پایان جنگ پروس-فرانسه در ۱۸ ژوئیه ۱۸۷۱، ویلهلم یکم در ورسال به عنوان امپراتور (آلمانی: Kaiser) خوانده شد و از این رو، بیسمارک توانست، با همت و تلاش خود امپراتوری آلمان را تاسیس کند. خود وی، صدراعظم امپراتوری شد و لقب صدراعظم آهنین را بعدها از آن خود کرد.

سر Run Run Shaw در Ningbo, Zhejiang چین متولد شد و تحصیلات خود را در مدارس آمریکا به پایان رساند. او کوچکترین پسر Shanghai تاجر بزرگ پارچه در چین بود.

در سن 19 سالگی، در طول تعطیلات تابستان، او به دنبال سومین برادر بزرگ خود Runme شروع به ایجاد فیلم سازی در سنگاپور کرد. پس از آن او علاقه بسیار زیادی به فیلم و سینما پیدا کرد. او و برادرش در سال 1930 شروع به تاسیس یک استدیوی فیلم سازی کردند که بعدها نام آن به استودیو شاو تغییر پیدا کرد. وی در سن 85 (در سال 1987) درگذشت.

ژان-ژاک روسو (۱۷۱۲ ـ ۱۷۷۸) متفکر سوئیسی، در سدهٔ هجدهم و اوج دورهٔ روشنگری اروپا می‌زیست. اندیشه‌های او در زمینه‌های سیاسی، ادبی و تربیتی، تأثیر بزرگی بر معاصران گذاشت. نقش فکری او که سال‌ها در پاریس زندگی کرد، به عنوان یکی از راه‌گشایان آرمان‌های انقلاب کبیر فرانسه قابل انکار نیست. اگر چه روسو، از نخستین روشنگرانی است که مفهوم حقوق بشر را بطور مشخص به کار گرفت، اما نزد او از این مفهوم تنها می‌توان به معنایی ویژه و محدود سخن به میان آورد. در مجموع باید گفت که وی رادیکال‌تر از هابس و جان لاک و شارل دو مونتسکیو می‌اندیشید. شاید به همین دلیل است که برخی از پژوهشگران تاریخ اندیشه، وی را اساساً در تداوم سنت فکری عصر روشنگری نمی‌دانند، بلکه اندیشهٔ او را بیشتر در نقد فلسفهٔ روشنگری ارزیابی می‌کنند.

برای روسو، صرف نظر کردن انسان از آزادی، به معنی صرف نظر کردن از خصلت انسانی و «حق بشری» است. روسو تلاش می‌کند نوعی هماهنگی میان آزادی فردی و جمعی ایجاد نماید. وی این کار را در اثر معروف خود قرارداد اجتماعی که در سال ۱۷۶۲ میلادی نوشته شد، انجام می‌دهد. یکی دیگر از کتاب‌های مهم روسو به نام امیل در زمینه تربیت کودکان است.

روسو واپسین سال‌های حیاتش را در روستایی در حومه پاریس، با آرامش گذراند و به نگارش زندگانی شخصی و عاطفی خود پرداخت. او سرانجام در روز ۲ ژوئیه ۱۷۷۸ به علت سکته مغزی، در منزل خود در نزدیکی پاریس چشم از جهان فروبست. برخی از معاصران او همچون "مادام دوستال" اعتقاد داشتند که او خودکشی کرده‌است. رویاهای گردشگر تنها، اثر خیال‌بافانه ناتمام او، و کتاب مشهور اعترافات، که شرح زندگی ۶۶ سالهٔ اوست، پس از مرگ او منتشر شدند.

لی بای یا لی‌پوشاعر چینی بود که از سال ۷۰۱ تا ۷۶۲ میلادی می‌زیست. او عضو گروه هشت جاودانه جام شراب بود که بیش از ۲۳۰۰ شاعر در آن عضو بودند. آثار شعری او و دوستش دوفو در مجموعه‌هایی گرد هم آمده‌اند. این اشعار عموماً در بیش از ۱۲۰۰ سال پیش نوشته شده‌اند.

لی‌پو یکی از دو شاعر بزرگ تاریخ ادبیات چین به شمار می‌رود. امروزه بیش از ۱۰۰۰ شعر از اشعار او باقی مانده اند. لی‌پو شاعری رمانتیک و خیالباف بود و در آثارش "متافیزیک محض آئین تائو" با مضامین پیچیده و خیالات در هم آمیخته اند؛ در اشعار او مضامین تازه بسیار یافت می‌شوند.

همچون دوفو، لی‌پو بیشتر عمرش را به مسافرت گذراند، هرچند علت این ثروتمندی او و نه فقر او بود؛ گفته شده است که او هنگامی که می خواست نور ماه را ببوسد، از قایقش در رود یانگ تسه پایین افتاد و غرق شد.

چارلز داروین در ۱۲ فوریه ۱۸۰۹ در خانواده پزشکی ثروتمند اهل شروزبری در ناحیه شراپشایر در انگلستان دیده به جهان گشود. او پنجمین فرزند خانواده (از شش فرزند) بود. پدرش رابرت داروین و مادرش سوزانا وِجوُود هر دو از خانواده‌های اصیلزاده انگلیسی مسیحی یونیتارین بودند.

وقتی داروین هشت سال داشت مادرش درگذشت. یک سال بعد او را برای تحصیل به مدرسه شبانه‌روزی در شهر مجاور فرستادند. در ۱۸۲۵ پس از صرف یک سال کارآموزی در کنار پدرش برای تحصیل پزشکی به دانشگاه ادینبرو رفت. اما خشونت عملیات جراحی باعث شد که از پزشکی بیزار شود و در عوض نزد یک برده سیاهپوست آزاد شده به نام جان ادمونستن به آموختن تاکسیدرمی مشغول شود. داروین شیفته داستان‌هایی بود که ادمونستن از جنگل‌های بارانی آمریکای جنوبی برایش تعریف می‌کرد. یک سال بعد داروین یکی از اعضای فعال انجمن دانشجویی طبیعی‌دانان و شاگردی مستعد در مکتب رابرت ادموند گرانت، یکی از پیشگامان نظریه فرگشت بود. وی همچنین در کلاس‌های تاریخ طبیعی رابرت جیمسون در زمینه جغرافیای چینه‌شناختی شرکت می‌کرد و طریقه طبقه‌بندی گیاهان را در موزه بزرگ دانشگاه ادینبورگ می‌آموخت.

از سال ۱۸۳۶ تا ۱۸۵۸ داروین مخفیانه روی نظریه انقلابیش کار می‌کرد. او دیگر به وجود فرگشت موجودات زنده یقین پیدا کرده بود ولی از آن بیم داشت که با علنی کردن آن از سوی گروه‌های تندرو به کفرگویی متهم شود. او که می‌دانست با مطرح شدن نظریه‌اش چه جنجالی در جامعه و محافل علمی بر پا می‌شود، کوشید با انجام دادن آزمایش‌های فراوان روی گیاهان و جانوران و استفاده از تجربیات پرورش‌دهندگان کبوتر و خوک شواهد کافی و علمی برای نظریه‌اش فراهم آورد.

کنفوسیوس در سال ۵۵۱ قبل از میلاد، در روستایی به نام تسو، واقع در ایالتِ قدیمی لو که امروزه بخشی از شهرستان جدید شاندونگ است، زاده شد. خانواده ای که کنفوسیوس در آن به دنیا آمد، خانواده ای پرجمعیت بود. پدرِ کنفوسیوس، شولیانگ هو، افسری بازنشسته بود که با شرکت در جبهه‌های نبرد موفّق شده بود رضایت پادشاه را به دست آورده و زمین هایی را به تملّک خود درآورد. شولیانگ سه همسر داشت که هیچ کدام از آنها نتوانسته بودند برایش پسری بزایند. نُه دختر او نیز همه ازدواج کرده و به خانواده‌های دیگر پیوسته بودند. به همین دلیل، در سال ۵۵۵ قبل از میلاد، شولیانگ هو، در حالی که شصت و چهار سال سن داشت، دختری پانزده ساله به نام یان چنگ تسای را به عنوانِ همسر متعه خود اختیار کرد. چنگ تسای نیز تا مدّتی نمی توانست باردار شود، به همین دلیل – چنان که از روایات سنتی آئین کنفسیوس بر می آید – از تپّه نی چی ئو بالا رفت و بر فرازِ آن به دعا و نماز مشغول شد؛ تا این که سرانجام حامله شد. به همین سبب، یکی از نام‌های کنفسیوس "چیو" به معنی تپّه است.

کنفوسیوس در بیشتر دوران عمرش از مقامات چندان بلندپایه نبود، اما دانش زیادی داشت. در چین باستان آموزش و پرورش از حقوق ویژه اشراف بود. اما کنفوسیوس با شیوه خود این حق را از آنان گرفت و خود شاگردانی را جذب کرد و به آنها آموزش داد. گفته می‌شود که وی سه هزار شاگرد داشته و در میان آنها چند تن جزو دانشمندان آینده بوده‌اند.

کنفوسیوس در پنجاه سالگی به خدمت فرماروایان دولت چو رسید و حکومت یکی از شهرهای بزرگ را در دست گرفت. او رسیدن به مقام حکومتی را بهترین راه ایجاد اصلاحات اجتماعی می‌دانست.
سرانجام در سال ۴۷۹ پیش از میلاد، در حالی که خود را ناموفق می‌دانست از دنیا رفت. وی آثار مهمی بر جای نهاد و شاگردان برجسته‌ای پرورش داد که آموزه‌های او را رونق بخشیدند.

کرنلیو بابا نقاش رومانیایی، صورتگر، و تصویرگر کتاب بود. او در18 نوامبر 1906 دیده به جهان گشود و در 28 دسامبر 1997 چشم از جهان فرو بست. او نقاشی را نزد پدرش و نیز به صورت آکادمیک در دانشکده هنرهای زیبا در بخارست آموخت، اما هیچوقت مدرکی در این زمینه دریافت نکرد. او اولین نمایشگاه عمومی خود را در سال 1934 برگزار کرد.

میکل‌آنژ بوناروتی (میکلانجلو دی‌لودوویکو بوناروتی سیمونی)، نقاش، پیکرتراش، معمار و شاعر ایتالیایی است. زادروز وی ۶ مارس ۱۴۷۵ در توسکانا است. میکل‌آنژ یکی از هنرمندان نابغه تاریخ و معروفترین چهره رنسانس ایتالیا است. وی در تاریخ ۱۸ فوریه ۱۵۶۴ در رم درگذشت.

میکل‌آنژ دومین پسر از خانواده «لئوناردو دی‌بوناروتی سیمونی» و «فرانچسکا دی‌نری» بود. پس از تولد میکل‌آنژ خانواده بوناروتی به‌فلورانس مهاجرت نمود. مادر میکل‌آنژ، پس از به‌دنیا آوردن سه پسر دیگر، چشم از جهان فروبست. او از دوران کودکی، برخلاف میل پدرش علاقمند به هنر و تحصیل در این رشته بود و سرانجام در پی نزاعی سخت با پدرش به هدف والای خود رسید. در سن سیزده سالگی به عنوان دستیار حقوق‌بگیر، در کارگاه «دومنیکو ژیرلاندایو» استخدام شد. وی نزد استادش به کارآموزی پرداخت و پایه و اساس نقاشی روی دیوار مرطوب را یاد گرفت و مانند بسیاری از هنرمندان هم‌دوره خود در فلورانس، در کلیسای کوچک «برانکاچی» به‌تحصیل هنر پرداخت. گرچه در ابتدا به نقاشی روی آورد اما غریزه طبیعی وی مشتاق هنر پیکرتراشی بود، از این رو پیش از اتمام دوره نقاشی، به عنوان استاد به مدرسه مجسمه‌سازی که به‌وسیلهٔ لورنتزوی مدیچی در باغ‌های مدیچی تأسیس شده بود، منتقل شد.

مهانداس کارامچاند گاندی (۲ اکتبر ۱۸۶۹ - ۳۰ ژانویه ۱۹۴۸) رهبر سیاسی و معنوی هندی‌ها بود که ملت هند را در راه آزادی از استعمار امپراتوری بریتانیا رهبری کرد. او در طول زندگیش استفاده از هر نوع ترور و خشونت برای رسیدن به مقاصد را رد می‌کرد. فلسفهٔ بی‌خشونتی گاندی که خود نام ساتیاگراها (در سانسکریت به معنای تلاش و کوشش برای رسیدن به حقیقت؛ تحت‌اللفظی: محکم گرفتن حقیقت) روی بسیاری از جنبش‌های مقاومت بدون خشونت در سراسر جهان و تا امروز تأثیر گذارده‌است.

گاندی توانست با استفاده از شیوهٔ ضدخشونت نافرمانی مدنی استقلال هند را از بریتانیا بگیرد و در نهایت دست امپراتوری بریتانیا را از هند کوتاه کند. شیوهٔ مقاومت آرام وی به مستعمرات دیگر هم نفوذ کرده و آنها را در راه استقلال میهن خود تشویق می‌کرد. اصل ساتیاگراهای گاندی روی بسیاری از فعالان آزادیخواه نظیر دکتر مارتین لوترکینگ، تنزین گیاتسو، لخ والسا، استفان بیکو، آنگ سان سو کی و نلسون ماندلا تأثیر گذاشت. البته همهٔ این رهبران نتوانستند کاملاً به اصل سخت ضدخشونت و ضدمقاومت وی وفادار بمانند.

گاندی همیشه می‌گفت که اصول او ساده هستند و از باورهای سنتی هندو به نام‌های ساتیا (حقیقت) و آهیمسا (ضدخشونت) گرفته شده‌اند. او می‌گفت «من چیز جدیدی ندارم که به دنیا یاد بدهم. حقیقت و ضدخشونت بودن همسن کوه‌ها هستند».

دوایت دیوید آیزنهاور معروف به «آیک» (۱۴ اکتبر ۱۸۸۰ در تگزاس - ۲۸ مارس ۱۹۶۹) سرباز و سیاست مدار آمریکایی بود. او از سال ۱۹۵۳ تا ۱۹۶۱ سی و چهارمین رئیس جمهور آمریکا بود. او در طول جنگ جهانی دوم عنوان «ژنرال ارتش» را دارا بود و فرماندهٔ عالی نیروهای متفقین در اروپا بود. آیزنهاور از حزب جمهوریخواه بود. در سال ۱۹۵۰ هری ترومن از ژنرال آیزنهاور که سمت‌های نظامی متعددی را تا آن زمان تجربه کرده بود، خواست تا ریاست نیروهای ناتو را در اروپا بپذیرد.

وی دو سال بعد در کنوانسیون حزب جمهوری خواه به عنوان نامزد این حزب برای انتخابات ریاست جمهوری معرفی شد. وی سپس «آدلای استیونسون»، رقیب خود را در انتخابات ۱۹۵۲ شکست داد و رئیس جمهور آمریکا شد.

آیزنهاور طی دو دوره تصدی اش در پست ریاست جمهوری سیاست‌های داخلی را تعدیل کرد. وی معتقد بود که در عصری که ملی گرایی نوین، تکثیر موشک‌های اتمی و سفرهای فضایی رواج پیدا کرده‌است، باید در جست وجوی صلح بود. او درصدد بود تا اتحاد آمریکا را با کشورهای هم پیمان تقویت کرده و واشینگتن را برای مقاومت در برابر تهاجم «سرخ» به اروپا، آسیا و آمریکای لاتین مهیا نگه دارد. دکترین آیزنهاور در سال ۱۹۵۷ سطح تعهدات کشورش را به خاورمیانه افزایش داد.

وَنسان ویلِم ون گوگ یا فینسِنت فان خوخ [به هلندی: Vincent Willem van Gogh] ‏ (۳۰ مارس ۱۸۵۳ - ۲۹ ژوئیه ۱۸۹۰) نقاش نامدار زادهٔ هلند بود. هرچند او در زمان حیاتش در گمنامی کامل به سر می‌برد اما اکنون به عنوان یکی از تاثیرگذارترین نقاشان پسادریافتگر (پست‌امپرسیونیست) شناخته می‌شود. او در اواخر عمر به شدت از بیماری روانی رنج می‌برد و همین موضوع به خودکشی او منجر شد.

ونسان در انزوای خود خواسته‌اش همه اندیشه‌ها و امیدهایش را در نامه‌هایی به تئو، که به صورت خاطره‌نگاری‌های روزانه درآمده بود می‌نوشت. در این نامه‌ها رسالتی که نقاش در خود احساس می‌کرده، تلاش‌ها و کام‌یابی‌ها، تنهایی غم‌بار و آرزوی داشتن هم‌صحبتی همدل به خوبی آشکار است.

ونسان در یکی از نامه‌هایش به تئو می‌نویسد: «ایده تازه‌ای در سرم بود و این پیش‌طرحی از آن است. این بار موضوع تابلو همان اتاق خواب خودم است، اتاقی که در آن فقط رنگ است که اهمیت دارد؛ و ضمن آن که با سادگی و یک‌دستی خود شکوهی به اشیا داده ‌است، نشان می‌دهد که این اتاق چیزی جز محل خواب و استراحت نیست. خلاصه بگویم، نگاه کردن به این تابلو باید موجب استراحت فکر و بیش از آن آسودگی خیال شود.»

هنری تولوز لوترک (۲۴ نوامبر ۱۸۶۴-۹ سپتامبر ۱۹۰۱) نقاش، طراح و تصویرساز فرانسوی است. وی در پاریس و در خانواده‌ای ثروتمند به دنیا آمد. تحصیلاتش را در لیسه فونتانس پاریس آغاز کرد و در ده سالگی به نقاشی و طراحی پرداخت. لوترک به دلیل شکستگی پاهایش در ۱۲ و ۱۴ سالگی امکان رشد عادی قد را از دست داد و تا پایان دوران بلوغ بیش از ۱٫۵ متر قد نکشید.

وی در ۱۸۸۲ نزد بونات و پس از آن نزد کورمون و همچنین ادگار دگا به شاگردی پرداخت. در ۱۸۸۷ در پاریس به عنوان نقاش به خوبی شناخته شده بود و اولین نمایشگاه خود را در سالن هنرمندان مستقل در سال ۱۸۸۹ برپا کرد و دو سال بعد اولین نمایشگاه پوستر مولن روژ را به اجرا در آورد.

لوترک موضوعات آثارش را از میان زندگی روزمره و خوشگذرانی‌های شهری انتخاب می‌کرد و مضمون بسیاری از آن‌ها سیرک، تئاتر، کاباره، فاحشه‌خانه‌ها و بارها بود. او همچنین در آثارش از نقاشان ژاپنی الهام‌های فراوانی گرفته‌است. لوترک با لیتوگرافی‌هایش، به ویژه پوسترهایش برای نمایش‌های آواز، رقص و کاباره، شهرت بسیاری یافت. هنری تولوز لوترک سرانجام در سال ۱۹۰۱ و در حالی که سی و شش سال بیشتر نداشت، بر اثر بیماری مهلکی ناشی از افراط در نوشیدن مشروبات الکلی درگذشت.

مایکل جردن از مشاهیر بسکتبال آمریکا است. او چندین مرتبه تیم شیکاگو بولز را به قهرمانی رسانید.

در ۱۷ فوریه ۱۹۶۳ تولد نوزاد سیه چرده ای در بروکلین (نیویورک) موجب هیجان خانواده ای فقیر شد که با فریاد شادی و رضایت خود، توجه دوستان و همسایگان را به این نوزاد جلب کردند. تولد یک بچه برای هر خانواده ای رخداد شیرین و هیجان انگیزی است، اما این کودک استثنایی خیلی زود توجه آشنایان و مردم محله را جلب کرد. مایکل جردن در سن ۱۱ سالگی چنان بلند قد بود که همه بدون تردید اعلام کردند که وی باید بسکتبالیست شود و بورسیه بگیرد. بورسیه تحصیلی برای بسکتبالیست های خوب و با استعداد یک پله ترقی وشانس بزرگ برای درخشیدن در مسابقات کالج است، اما مایکل جردن سمبل شعار ملی مسابقات حرفه ای I love this game (من عاشق این بازی هستم) شد. او حتی فراتر از تصور خانواده و آشنایان خود رشد کرد وعنوان قهرمان دوران وبرترین ورزشکار ملی را به خود اختصاص داد. ستاره ای که فراتر از تایگر وودز (گلف) و پیت سمپراس (تنیس) درخشید ویک اسطوره شد. این ستاره مرد اول در میان سه قهرمان دوران است.

مارسل دوشامپ (28 ژوئیه 1887 - 2 اکتبر 1968) هنرمند فرانسوی بود کار او اغلب با جنبش دادائیست و سوررئالیست همراه بود.
آثار دوشامپ بیشتر تحت تاثیر هنر غرب پس از جنگ جهانی اول بود. مارسل دوشامپ شخصیتی شوخ طبع داشت.

او در مورد هنر گفته است:
«هنر همان كشتي شكسته‌اي است كه در آن هر كس به فكر نجات خويش است.»

اَرَسطو از فیلسوفان یونان باستان بود. اوکه یکی از مهم‌ترین فیلسوفان غربی به حساب می‌آید شاگرد افلاطون و آموزگار اسکندر مقدونی بود. تالیفات او در زمینه‌ها و رشته‌های گوناکون منجمله فیزیک، متافیزیک، شعر، زیست شناسی، منطق، علم بیان، سیاست، دولت و اخلاق بوده‌اند. ارسطو بهمراه سقراط و افلاطون از تأثیر گذارترین فیلسوفان یونان باستان بوده‌است. این سه تن، فلسفه اروپایی را بر اساس فلسفه ماقبل سقراط یونان بنیاد نمودند. ارسطو فلسفه را به‌عنوان «دانش بودن» تعریف می‌کرد.
آثار ارسطو بسیار متنوع و شامل جمیع معارف و علوم یونانی (جز ریاضی) است و اصولا شامل منطقیات طبیعیات الهیات و خلقیات است که از آن جمله از (فن شعر) (فن خطابه) (کتاب اخلاق) (سیاست) (ما بعد الطبیعه) باید نام برد.

ارسطو در سال ۳۸۴ (قبل از میلاد) در خانواده‌ای ثروتمند از اهالی استاگیرا، شهری در شمال یونان، به دنیا آمد. در ۱۷ سالگی به فرهنگستانی به نام آکادمی افلاطون در آتن فرستاده شد و ۲۰ سال در آن‌جا درس خواند و تدریس کرد.

پس از مرگ افلاطون در سال ۳۴۷، ارسطو ناکام از به اختیار گرفتن مدیریت فرهنگستان به اسوس در آسیای کوچک رفت و با پایتیاس خواهرزادهٔ فرمانروای وقت ازدواج کرد. در ۳۴۳ به دعوت فیلیپ مقدون آموزش اسکندر مقدونی را بر عهده گرفت. پس از بازگشتش به آتن در ۳۳۵، آموزشگاهی خود را به نام لایسیوم تأسیس کرد.

در ۳۲۳ و پس از مرگ اسکندر، که آتن را ملحق شاهنشاهی خود کرده بود، آتش احساسات ضدمقدونی اوج گرفت و دامن‌گیر ارسطو شد. او به ناچار به چالسیس پناه برد و سال بعد (۳۲۲) در ۶۲ سالگی درگذشت.

لیو بی (۱۶۱ قبل از میلاد - ۲۲۳ قبل از میلاد) موسس سلسه شو هان و اولین امپراطور آن در طول سه دوره پادشاهی.

دانته آلیگیری، شاعر ایتالیایی (۱۲۶۵، فلورانس - سپتامبر ۱۳۲۱، راونا) در روند سیاسی زادگاه خود عاملی موثر بود. نوشته‌های دانته در ادبیات ایتالیا و سراسر اروپا موثر افتاده‌است. تاریخ تولد دانته به درستی مشخص نیست، اما باور عمومی بر این است که این تاریخ تولد او حدود سال ۱۲۶۵ میلادی بوده است. این تاریخ استنتاجی است از اتوبیوگرافی دانته در کتاب کمدی الهی-دوزخ که به صورت کنایه آمیز گفته است : "در نیمه راه سفر زندگانی...". با توجه به انجیل میانگین عمر آدمی ۷۰ سال است ولذا این "نیمه راه سفر زندگانی" برابر با ۳۵ سال خواهد بود. برخی از اشعار قسمت بهشت از کمدی الهی شواهدی را بدست میدهند که بر مبنای آنها دانته در برج جوزا به دنیا آمده است، از جمله اینکه میگوید:
"همچنان که با دوگانگان جاویدان در حال چرخ زدن بودم، از تپه‌ها تا خروجی‌های رود زمینهایی خرمنکوبی شده را دیدم که ما با دچار سبعیت می کرد."

دانته در دوران زندگی خود دست به انتشار کتاب‌های متعددی زد که معروف‌ترین آن‌ها «کمدی الهی»، «زندگانی نو»، «ضیافت»، «سلطنت»، و «آهنگ‌ها» است. کتاب «کمدی الهی» در سه بخش نگاشته شده‌است: دوزخ ، برزخ و بهشت.

این نقاشی (نقاشی مشاهیر جهان) برداشتی است از کتاب کمدی الهی دانته که توسط سه هنرمند چینی با نامهای Dai Dudu، Li Tiezi و Zhang An خلق شده است.

این نقاشی (نقاشی مشاهیر جهان) برداشتی است از کتاب کمدی الهی دانته که توسط سه هنرمند چینی با نامهای
Li Tiezi (راوی و تصنیف گر نقاشی) و Zhang An و Dai Dudu (نقاشان) خلق شده است.

Dai Dudu در مورد این نقاشی گفت:
شروع کار این نقاشی در سال 2006 بود و تکمیل آن 10 ماه طول کشید. هر سه ی ما در این زمان به صورت مستمر برای تکمیل این نقاشی تلاش کردیم. در آن زمان، ما می خواستیم در یک نقاشی واحد بخشی از جهان را به تصویر بکشیم و این احساس را در بیننده القا کنیم که دارد صفحات تاریخ را ورق می زند.

برای دیدن دیگر آثار Dai Dudu به وب سایت شخصی Dai Dudu مراجعه کنید.